Terwijl de tranen over haar wangen stroomden, liep Betty Buddenberg naar de uitgang van Spant! en trok ze de deur van het theater dicht. Ze keek niet meer om. Nu is ze thuis, hoeft niet meer te werken en dat is wennen. “Maar ik ben een bezig bijtje, dus genoeg te doen maar het is nu nog allemaal een beetje onwerkelijk.”
Op de dag dat ze 66 jaar en vier maanden was, viel het werkdoek voor Betty. “En het was al zo’n raar jaar,” blikt ze terug, “corona kwam om de hoek kijken en niets was meer zoals het was. Zat ik maar een beetje thuis te koekeloeren en de meiden va..
