Een gesprek is voor Natascha het startpunt om inwoners te ondersteunen vanuit de Wmo.
Een gesprek is voor Natascha het startpunt om inwoners te ondersteunen vanuit de Wmo. Foto: Bob Awick
op stap met

Wmo-consulent Natascha voert met inwoners gesprek over ondersteuning

Bedrijven

HUIZEN - Bij de gemeente Huizen werken circa 300 mensen. Dag in dag uit zorgen zij ervoor dat Huizen een prettige gemeente is om te wonen, werken en recreëren. In deze reportagereeks volgen we enkele medewerkers op de voet.

Deze week gaan we op stap met Wmo-consulent Natascha Halici. Zij voert gesprekken met inwoners die ondersteuning nodig hebben in het kader van de Wmo.

De gemeenten kregen in 2015 de taak om de Wet Maatschappelijke Ondersteuning (Wmo) uit te gaan voeren. Daarvoor werden toen de zogeheten ‘keukentafelgesprekken’ gevoerd om te kijken wat inwoners nodig hadden om zo goed mogelijk zelfredzaam te zijn en zelfstandig te kunnen wonen. Natascha Halici is sinds die tijd Wmo-consulent bij de gemeente Huizen.

“Ik ben er eigenlijk ingerold. Ik ben van origine dramatherapeute en heb creatieve therapie gestudeerd. Ik heb deze uitdaging als Wmo-consulent met liefde opgepakt en kwam in een warm bad terecht bij de gemeente Huizen. Het voelde als thuiskomen”, vertelt Natascha.

Eigen portefeuille
Elke Wmo-consulent in de gemeente Huizen heeft een eigen portefeuille met inwoners die ondersteund worden vanuit de Wet Maatschappelijke Ondersteuning. “De hoeveelheid is afhankelijk van het aantal uren dat iemand werkt.” Het start vaak met een telefoontje naar het Advies- en informatiepunt van de gemeente of door een melding via het digitaal sociaal plein. “Dan krijg ik de melding van deze ondersteuningsvraag en neem ik contact met ze op.”

Zeker in het begin merkte ze dat mensen erg onwennig waren bij de gesprekken. “Ze wisten niet zo goed wat ze moesten verwachten. Ik zeg dan dat het gewoon een gesprek is tussen mensen om te kijken wat nodig is. Het is geen interview of een lijstje met mogelijkheden dat we doorlopen en afvinken. Het is ook niet zo dat ik een catalogus meeneem waar we uit gaan kiezen. Ik wil echt horen wat mensen te vertellen hebben en waar ze tegenaanlopen. Uiteindelijk wil je als consulent een juist besluit nemen voor die mensen die hulp nodig hebben, zodat ze echt geholpen zijn en het maximale uit het leven kunnen halen.”

Complexere gevallen
Ze heeft te maken met allerlei soorten mensen. Ouderen, maar ook jongeren en gezinnen. “Vanuit mijn achtergrond doe ik vaak complexere gevallen met een psychische achtergrond, maar het kan van alles zijn, van ouderen die hulp nodig hebben tot mensen met autisme, een lichamelijke beperking of niet-aangeboren hersenletsel.”

“We vinden het belangrijk dat mensen zo lang mogelijk zelfstandig wonen en mee kunnen doen in de maatschappij. Daar is de Wet Maatschappelijke Ondersteuning voor. Dingen als huishoudelijke hulp, een traplift, taxipas of een ambulante begeleider. Ik kijk dan wat er nodig is en dat is maatwerk. Ook al hebben mensen dezelfde beperking, dat wil nog niet zeggen dat dezelfde oplossing hetzelfde resultaat oplevert.”

Keukentafelgesprek
Dat ‘keukentafelgesprek’ met inwoners is voor haar het startpunt om ze te ondersteunen en het belangrijkste van haar werk. “In dat gesprek bekijk ik samen met de inwoner wat deze nodig heeft om zo veel mogelijk zelfstandig te blijven. Daarna maak ik een plan van aanpak en daar komt de aanvraag voor ondersteuning - de zogeheten maatwerkvoorziening - op basis van de Wet Maatschappelijke Ondersteuning uit voort. Deze maatwerkvoorziening ken ik toe en wordt dan door iemand van de administratie verder afgehandeld.”

“Dat plan van aanpak en de aanvraag moeten in mijn ogen nooit een verrassing zijn voor de mensen. Het liefst wil ik samen met ze tot dezelfde conclusie komen wat in hun geval nodig is. Soms is dat moeilijk voor mensen, omdat ik het belangrijk vind dat ze niet afhankelijk worden en zelfredzaam blijven en dat ik ze bijvoorbeeld liever zelf met een taxi naar het buurthuis zie gaan dan dat ik dagbesteding adviseer als dat niet echt nodig is. Belangrijk is dat je goed moet kunnen uitleggen waarom je tot zo’n besluit komt. Waarom je kiest voor bijvoorbeeld twee uur huishoudelijke hulp en niet drie uur, zoals bij de buurvrouw.”

Maatwerk
De toekenning vindt maximaal voor 5 jaar plaats, de duur is afhankelijk van de situatie. “We mogen altijd een heronderzoek doen, maar doen dat in ieder geval uiterlijk twee maanden voordat een voorziening afloopt. Dat is belangrijk bij maatwerk, het moet blijven passen.”

Dat wil niet zeggen dat het contact met Natascha voorbij is als ze een maal gesproken heeft met haar cliënten. “Helemaal niet. Ze krijgen allemaal mijn mobiele nummer en mogen me bellen wanneer het nodig is. Sommige mensen bellen nooit, andere heel vaak. Belangrijk is dat de lijntjes kort zijn, dus dat mensen ons snel kunnen bereiken als er iets is.”

Organisaties
Dat geldt niet alleen voor de inwoners die ze ondersteunt, maar ook voor de organisaties waar mensen eventueel hun hulp van krijgen of woningbouwcorporaties die betrokken zijn. “De keuze voor een organisatie is altijd die van de mensen zelf. Soms hebben ze al hulp en kan wat nodig is door dezelfde instelling geboden worden. Als dat niet het geval is, kunnen ze terecht bij KiesZO dat via het digitaal sociaal plein te vinden is. Hier staan de aanbieders van zorg en ondersteuning in onze regio.”

Ze mag niet iets aanbevelen, maar probeert wel mee te denken. “Het blijft de keuze van de inwoner. Als dat moeilijk is, kan het netwerk daar eventueel mee helpen. Ik vind het wel fijn om soms dingen even snel kort te kunnen sluiten en te informeren of de organisatie ook kan bieden wat ik denk dat een inwoner nodig heeft.”

Plezier
Ze kan ook terugvallen op collega’s. “We hebben allemaal een andere achtergrond en werken hard om al deze mensen te helpen. Het beeld van een ambtenaar die alleen maar koffiedrinkt, herken ik niet. Ik heb nog nooit zo hard gewerkt, maar ik doe het met veel plezier”, besluit ze lachend.

Uit de krant