Een avondwandeling door het bos bij Oud Naarden.
Een avondwandeling door het bos bij Oud Naarden. Foto: Historische Kring Huizen
huizer dialect

'n Bietjen naekaauwen over 'n aauwudkuiertjen deur 't bós deur bij Oud Naerden

Cultureel

'k Had in 't Nijwsblad vur Huizen ëlezen dat je mót de Historische Kring Huizen gaen kuieren kónnen bij Oud Naerden, ónger laiding van Jan Rebel. Mót de HKH óp Naerder banning kuieren had 'k alderies eerder ëdaen, mar da's 't mooie van oud wurren nij, 't meeste was 'k alweer vergeten …

Vrijdag de 26ste wurden we 's aauwus óm zeuven uren verwuchten bij 'Theehuis Bós & Hai', mót je fiets bij je. Verzamelen vur een kuiertjen, mót je fiets bij je … de vurrëge keer vreug 'k m'n aigen of wéël of t'r nou nijt snees wazzen, hullie of ik … As ik an Oud Naerden denk, dan denk ik an de vrogere spøltuin en 't strangd wat daernaest lag, mar d'r schijnt nog vule meer ëweest te hemmen, waar ik gien weet van het, mar da's al gauw.

Dat de roëmsen hier in, of bijkangs in, 't darp bevurbéëld 'n kloëster ëhad hemmen, ha'k nog nooit eerder ëhoord. Ik was nijwsgierig ëwurren deur dat aindjen tekst, dus hem 'k m'n aigen ómslag ópëgeven, vurdat 't gien meer kón, je weten ómmerst nooit hoovuul minsen d'r mie wullen. Een bietjen van de geschiedenis ofweten kan nooit gien kwaad nij, al bin 'k bange dat je 'n koo eerder leren fietsen as dat je mijn wat zinnigs leren kannen ...

't Draigden 'n bietjen, mar óp 'n enkelde spat nae is 't mooi droëg ëbleven, dat vul nijt teugen. D'r wazzen meer as twijntig minsen óp ovvëkómmen, da's 'n héël koppeltjen nij.

Aldereerst gungen we naer 'n vekansiehuis, dee 'n man in de dartiger jaren had laeten bouwen vur de Amsterdamse kijer. Dee kónnen daer 'n bietjen bijkleuren en spølen mót de vekansies. Dee man had 't zwaei denk ik, aarst dooë je zukke dingen nijt, lijkt mijn.

Jan duidden alles goeëd uit, dee man het 'r in deurëleerd, dat kan gien aarst. We kregen allemol 'n ding óp óns hoëfd, 'n 'oortje' neumen ze dee óp z'n steeds, zoëdatte we dum goeëd verstaen kónnen, zónger dat ie schraewen mós. Ze vijnden wat uit teugesworig nij.
We leupen oëk nog deur 'n "sterrebós" deur, daer ha'k nog nooit van ëhoord, wel van de Sterrebóslaan. Nou weet 'k teminsten metéënen waar of dee naam vandaan ëkómmen is. We hemmen oëk nog óp de Vijverberg ëstaen, de vijver lag vroger óm de berg héëne en is nou spølplaes ëwurren. Zoë steek je nog ëries wat óp nij, vur zoëlang as 't hangen blijft …

Jan vertelden oëk nog dat 'r in de oorlog ofweergeschut ëstaen had, óm overvliegende vliegmesienes dee uit Engelangd uit kwammen óp Duislangd an, uit de lucht uit te schieten, oëk nooit ëweten dat dat hier in de buurt ëstaen het.

We mózzen gedurig 'n ainde veder kuieren, dat vul mijn 'n bietjen teugen, ik wier d'r zuiver bórstig van, 'k bin oëk gien éënentwijntig meer nij.

Je mózzen goeëd óp de paajen blijven en uit je doppen kijken dat je je nek nijt brakken, want d'r laggen verschaien losse takken. Wat we oëk ëzien hemmen; 'n ijskelder, dee ha'k nog nooit buiten ëzien, wel ónger dee groëte ouwe huizen óp 's Gravelangd, waar 'k vroger welderies werkten.

Ónze fietsen hadden we noëdig óm van de éëne naer de are plak te fietsen, daervandaan gungen we dan weer een aindjen kuieren, achter Jan an.

'k Zal vast wat vergeten wezen, 't was oëk arg vuul óm allemol te ónthouwen, mar 'k het geneuten! 'n Echte anraejer vur de minsen dee wat meer van 't darp weten wullen. Weer bedankt Jan!

Kréëlis van lange Kees van Wessel Spek

'n Beetje napraten over de avondwandeling door het bos bij Oud Naarden

Ik had in het Nieuwsblad voor Huizen gelezen dat je met de Historische Kring Huizen kon gaan wandelen bij Oud Naarden, met Jan Rebel als gids. Met de HKH op Naardens grondgebied wandelen had ik al eens eerder gedaan, maar dat is het mooie van oud worden, 't meeste was ik alweer vergeten …

Vrijdag de 26ste werden we 's avonds om zeven uur verwacht bij 'Theehuis Bos & Hei', met je fiets bij je. Verzamelen voor een wandeling, met je fiets bij je … de vorige keer vroeg ik mezelf af wie er nou gek waren, zij of ik. Als ik aan Oud Naarden denk, denk ik aan de speeltuin en het daar nabijgelegen strand, maar er schijnt nog veel meer geweest te zijn, waar ik niets van weet, maar dat is al gauw .

Dat de katholieken hier in, of bijna in, het dorp bijvoorbeeld een klooster gehad hebben, had ik nog niet eerder gehoord. Ik was nieuwsgierig geworden door dat stukje tekst, dus heb ik mezelf direct opgegeven, voordat het te laat was, je weet immers nooit hoeveel mensen er mee willen. Een beetje kennis van de geschiedenis kan nooit kwaad, al ben ik bang dat je een koe eerder leert fietsen dan dat je mij wat zinnigs kan leren …

Het dreigde een beetje, maar op een enkel spatje na is het mooi droog gebleven, dat viel niet tegen. Er waren meer dan twintig mensen op afgekomen, dat is best een mooi groepje hè.

Allereerst gingen we naar een vakantiehuis, die een meneer in de dertiger jaren had laten bouwen voor de Amsterdamse kinderen. Die konden daar een beetje bijkleuren en spelen tijdens de vakanties. Die man zal wel vermogend geweest zijn, anders doe je dat niet, lijkt me zo.

Jan legde alles goed uit, die man heeft erin doorgeleerd, dat kan niet anders. We kregen allemaal een ding op ons hoofd, een 'oortje' noemen ze dat in het ABN, zodat we Jan goed konden verstaan zonder dat hij hoefde te schreeuwen. Ze vinden wat uit tegenwoordig hè.

We liepen ook nog door een 'sterrenbos', daar had ik nog nooit van gehoord, wel van de Sterrenboslaan. Nu weet ik eindelijk ook waar die naam zijn oorsprong heeft. We hebben ook nog op de Vijverberg gestaan, de vijver lag vroeger om de berg heen, en is nu speelplaats geworden. Zo leer je nog eens wat hè, voor zolang het blijft hangen …

Jan vertelde ook nog dat er in de oorlog afweergeschut had gestaan, om overvliegende vliegtuigen vanuit Engeland richting Duitsland neer te halen, ook dat heb ik nooit geweten dat dat hier in de buurt heeft gestaan.

We moesten gedurig een stuk verder wandelen, dat viel me een beetje tegen, ik werd er echt kortademig van, ik ben ook geen eenentwintig meer hè.

Je moest goed op de paden blijven en opletten dat je nek niet brak, want er lagen nogal wat losse takken. Wat we ook gezien hebben; een ijskelder, die had ik nog nooit eerder buiten gezien, wel binnen onder die grote oude landgoederen in 's Graveland, waar ik vroeger weleens gewerkt heb.

Onze fietsen hadden we nodig om van de ene naar de andere plek te fietsen, vanwaar we dan weer verder achter Jan aan wandelden.

Ik zal ongetwijfeld wat vergeten zijn, 't was ook erg veel om allemaal te onthouden, maar ik heb genoten! Een echte aanrader voor diegenen die wat meer van Huizen en omstreken willen weten. Weer bedankt Jan!

Uit de krant