De presentasie van de canon van 't darp.
De presentasie van de canon van 't darp. Foto: Bob Awick
Huizer dialect

'n Bietjen naekaauwen over de presentasie van de canon van 't darp

Cultureel

't Zal zoë'n bietjen half september ëweest hemmen da'k ënooid wier óm bij de presentasie van de canon van 't darp te wezen. De presentasie zou bij de 'Haven van Huizen' wezen, mooi dichtbij, kaj-je mót 'n gerust hart 'n slukkien nemen nij …

'k Had 'r al zoëvuul over ëhoord, da'k stik benijwd was wafferen book of 't ëwurren was.

Dien van 't Emmetjieshout (de Huizere naam vur Ineke van Herwerden) het 'r 'n stichting vur ópëricht, en verschaien minsen bij mekaar ëbrocht. Dat mins het vaker mót dat bijltjen ëhukken, dee kaj-je wel wegsturen vur 'n bósschóp. Sarah Remmerts de Vries het 't ëschreven, dat zal wel gien Huizer wezen, aarst ha'k t'r wel ëkend. Ze schijnt in Naerden te wooënen, kan 't mins meschien oëk niks an dooën. D'r schijnt oëk nog 'n juniorversie te kómmen, mar daer weet 'k 't fijne nog nijt van.

Vier october, de dag van de presentasie

'k Had m'n aigen goeëd ëscheuren en m'n sóndasse pak annëtrukken, mót m'n schoeënen mót zullëvere gepsen d'r óp, d'r bij an. D'r zat 'n dot volk dee d'r allemol óp de éëne of de are menier wat mie van dooën hadden, de minsen dee d'r an mie-ëwerkt hadden, en de groëtere sponsers. 't Was 'n bóngt gezelschóp, en dan hem 'k 't gienéëns over m'n aigen. De vurzitter had 'n héël verhaal, net as Ineke van Herwerden, Sarah Remmerts de Vries en de burgemiester. Ze zetten allemol verschaien minsen dee d'r an mie-ëwerkt hemmen in 't zónnetjen, twijs dee nijt schéën …

'k Het nog verschaien minsen ëspreuken dee d'r óp de éëne of de are menier wat an bijëdreugen hemmen, en minsen van de krant, en zoë veder. Wat m'n opvul; d'r wurden kwanig Huizers ëspreuken, dat vul m'n wel 'n bietjen teugen aigelijk.

D'r leupen wél twee vrouwminsen en twee kaerels in Huizere dracht, kassuwéël!

Too 'k thuis 't book deurbladerden vul m'n móngd óp, 't was nog vuul mooier as dat 'k ëdocht en ëhoord had. 't Staet héëlemol vol mót kleurige foto's en uitgebraide verhalen over de geschiedenis van 't darp, alle faiten goeëd óp 'n rijtjen ëzet. Wat zallen dee minsen druk ëweest hemmen óm dat allemol uit te zeuken! 'k Bin dum nae 't deurbladeren metéënen héëlemol gaen lezen. Verschaien dingen dee d'r in staenen hem 'k netuurlijk mie-ëmaakt, mar al ze leven weer neutig ómdat zoë weer vróm te zien in 'n book. Parte dingen was 'k vergeten, 't éënigste wat beterder gaet as je ouwer wurren …

'k Had netuurlijk alderies ëhoord dat de Ouwe Kerk vroger rooëms was, mar veder wist 'k daer nijt vuul van. In 't book wurdt 't mooi uitëduid dat 't héële darp vroger

rooëms was. Vanof óm ende bij 1600 wurden de meeste minsen protestant, vandaag an de dag wurren d'r ammar meer minsen goddeloës, zoë ónnoëzel nij.

Datte verschaien Huizere femieljes in de kaeshangdel begunnen ómdat de ofsluitdijk annëlegen wurden wisten de meeste Huizers al wel. 't Is 'n óngerdéël van de geschiedenis, 't mós dus wel ëneumd wurren, al was 't mar vur de 'nijwe' Huizers.

Teuntje Westlangd, dé mussestrijkster van 't darp staet 'r oëk nog in, mót 'n foto d'r bij van heur en nog 'n aar mins. 'k Het wat 'n mussen wegëbrocht en ópëhaald vur moeder bij d'r.

Over 't dialect, 't éënigste dialect in 't Gooi wat aigelijk nog 'n bietjen overleefd het, staet 'r oëk nog wat in. 't Dialect is hier in 't darp, jammer genógt, zoë zeutjiesan oëk an 't over raken …

De Gooische moordenaar kómt oëk nog bod, 't eerste eupebaar vervoer in 't darp.

'k Kan netuurlijk wel deur blijven zeveren over wat of t'r allemol in staet, mar dan kóm 'k an gien ainde.

'k Zou zeggen; Óp Flevo, Echo of Bruna an en koëp 't book, 'n echte anraejer!

Kréëlis van lange Kees van Wessel Spek

'n Beetje napraten over de presentatie van de canon van Huizen

Het zal zo ongeveer half september geweest zijn dat ik uitgenodigd werd om bij de presentatie van de canon van Huizen aanwezig te zijn. De presentatie zou bij de 'Haven van Huizen' zijn, mooi dichtbij, kan je met een gerust hart wat drinken hè …

Ik had er al zoveel over gehoord, dat ik erg benieuwd was wat voor een boek het geworden was.

Dien van 't Emmetjieshout (De Huizer naam voor Ineke van Herwerden) heeft er een stichting voor opgericht, en verschillende mensen bij elkaar gebracht. Die mevrouw heeft vaker met dat bijltje gehakt, die kan je wel wegsturen voor een boodschap. Sarah Remmerts de Vries heeft het geschreven, dat zal wel geen Huizer zijn, anders had ik haar wel gekend. Ze schijnt in Naarden te wonen, kan ze misschien ook niets aan doen. Er schijnt ook nog een juniorversie te komen, maar daar weet ik het fijne nog niet van.

Vier oktober, de dag van de presentatie

Ik had me goed geschoren en mijn zondagse pak aangetrokken, met mijn schoenen met zilvere gespen erop, erbij aan. Er zaten een hoop mensen die er allemaal op de een of andere manier mee te maken hadden, de mensen die er aan meegewerkt hadden, en de grotere sponsors. Het was een bont gezelschap, en dat heb ik het geeneens over mezelf. De voorzitter had een heel verhaal, net als Ineke van Herwerden, Sarah Remmerts de Vries en de burgemeester. Ze zetten allemaal verschillende mensen die er aan meegewerkt hebben in het zonnetje, terwijl die niet scheen …

Ik heb nog verschillende mensen gesproken die er op de een of andere manier wat aan bijgedragen hebben, en mensen van de krant, enz. Wat me opviel; er werd nauwelijks Huizer dialect gesproken, dat viel me eigenlijk wel wat tegen. Er liepen wél twee dames en twee heren in Huizer klederdracht, geweldig!

Toen ik thuis het boek doorbladerde viel mijn mond open, het was nog veel mooier dan ik gedacht en gehoord had. Het staat helemaal vol met kleurenfoto's en uitgebreide verhalen over de geschiedenis van Huizen, alle feiten keurig gerangschikt. Wat zullen die mensen druk geweest zijn met de research daarvan! Ik ben hem na het doorbladeren direct helemaal gaan lezen. Verschillende dingen die er in staan heb ik natuurlijk meegemaakt, maar het is altijd weer leuk om dat in een boek terug te zien. Sommige dingen was ik vergeten, het enige wat beter gaat als je ouder wordt …

Ik had in het verleden al eens eerder vernomen dat de Oude Kerk vroeger katholiek was, maar verder wist ik daar weinig van. In de canon wordt het mooi uitgelegd dat heel Huizen vroeger katholiek was. Vanaf ongeveer 1600 werden de meeste mensen protestant, vandaag de dag worden steeds meer mensen goddeloos, zo apart hè.

Dat verschillende Huizer families in de kaashandel begonnen vanwege de aanleg van de afsluitdijk wisten de meeste Huizers al wel. Het is echter onderdeel van de geschiedenis, en daarom moest het vermeld worden, al was het maar alleen voor de 'nieuwe' Huizers.

Teuntje Westland, dé mussenstrijkster van het dorp, staat er ook in, met een foto van haar en nog een andere mevrouw. Ik heb heel wat mutsen weggebracht en opgehaald voor mijn moeder bij haar.

Over het dialect, het enige dialect in het Gooi wat nog enigszins overleefd heeft, staat ook nog wat vermeld. Het dialect is hier in Huizen, jammer genoeg, zo zachtjesaan op sterven na dood …

De Gooische moordenaar wordt ook nog vermeld, het eerste openbaar vervoer in Huizen.

Ik kan natuurlijk wel door blijven zeuren over de inhoud van de canon, maar dan kom ik aan geen einde.

'k Zou zo zeggen; ga naar Flevo, Echo of Bruna en koop het boek, een echte aanrader!


Uit de krant