Nicolette en Robert gaan met veel enthousiasme weer een nieuw vaarseizoen van VaarKracht tegemoet.
Nicolette en Robert gaan met veel enthousiasme weer een nieuw vaarseizoen van VaarKracht tegemoet. Foto: Bob Awick

'Het gaat er niet om hoe ziek je bent, maar dat je vergeet dat je patiënt bent'

Mensen

HUIZEN - 1540 kankerpatiënten en familie genoten vorig jaar op een van de 220 tochten van Stichting VaarKracht. Toch draait het bij VaarKracht niet om cijfers, maar om mensen.

Even vergeten dat je kankerpatiënt bent. Met dat uitgangspunt startten Robert Rust en zijn vrouw Lieke Idsinga zo'n zeven jaar geleden met vaartochten voor kankerpatiënten. Vanuit hun eigen ervaring met de ziekte en de zorgen daaromheen besloten zij dat zij iets terug wilden doen. Inmiddels is het zeven jaar later en start zaterdag het nieuwe seizoen met de eerste van veertig groepsvaartochten.

Hoewel de stichting inmiddels enorm gegroeid is in zeven jaar tijd is het thuishonk nog altijd de woonkamer van Rust aan de Westkade in Huizen. Daar ontstond ooit het plan om vaartochten voor mensen met kanker te gaan organiseren. Vanaf het begin af aan is ook Nicolette van Gorp betrokken, buurvrouw en vrijwilligster. "Lieke was erg ziek en merkte dat het fijn was om tijdens het ziekteproces er soms even uit te kunnen, om even weg van het ziekenhuis te zijn", vertelt ze.

Watersport
Rust vult aan: "Lieke zei na haar ziekte dat er echt helemaal niks leuks was in die periode. Na de ziekteperiode wilden wij graag wat doen, maar acties zoals Alpe d'HuZes zijn niks voor ons. Wij zijn watersporters en zochten dus iets op en rond het water."

Dat werden vaartochten voor (ex-)kankerpatiënten en hun naasten (familie en of vrienden). Een brede doelgroep, erkent ook Rust. "Wij hebben bewust een grote bandbreedte genomen. Want ook al ben je net uit je periode van kuren, dan ben je nog tijden bezig met het verwerken in je hoofd. En sowieso blijft het nog jarenlang in je hoofd rondspoken."

Van Gorp vult aan: "Het gaat er niet om hoe ziek je bent. Voor de één is het een laatste vaartocht en worden er met vrienden of familie nog bijzondere herinneringen gemaakt. Voor een ander is het een bedankje voor de mantelzorgers als afsluiting van een heftige ziekteperiode en het herstel. Dat kan allemaal."
 

Lees verder in de digitale editie

Uit de krant