Caty en Henk met de bos bloemen die ze van de gemeente hebben gekregen voor hun 60-jarig huwelijk.
Caty en Henk met de bos bloemen die ze van de gemeente hebben gekregen voor hun 60-jarig huwelijk. Foto: Bob Awick

Caty en Henk Klunder 60 jaar getrouwd

Mensen

HUIZEN - Caty (80) Bos en Henk (78) Klunder zijn vandaag 60 jaar getrouwd. Ze vieren het niet groots, maar er is wel gebak, want de burgemeester komt langs om ze te feliciteren.

"Ook hebben we vanmorgen al koffie gedronken met de buren. Ook daar was een gebakje bij", zegt Caty. Vanavond worden ze nog door kennissen getrakteerd op een etentje.

Groningen
Oorspronkelijk komen Caty en Henk uit Groningen. Ze hebben elkaar ontmoet op hun werk: Picadilly kledingmanufacturen. Henk werkte in het magazijn en Caty op kantoor.

"Ik was een voetballer, semi-prof, bij onder andere GVAV, de voorloper van FC Groningen en later bij SC Herenveen. Ik heb zelfs in het Nederlands jeugdelftal gespeeld. Na de lagere school ging ik naar de HBS, maar na een paar jaar ben ik gestopt. Mijn oom werkte bij Picadilly en heeft een goed woordje voor mij gedaan", vertelt Henk.

Interessant
Caty was er jongste bediende. "De kantine lag een straat verderop van het kantoor bij de fabriek. Ik moest door het magazijn om er te komen en dan kwam ik Henk altijd tegen. Ik vond hem wel interessant, omdat hij ook betaald voetballer was."

Hoe ze uiteindelijk ontdekten dat ze verliefd waren, dat weten ze beide niet meer. "Het ging natuurlijk", zegt Caty. Het begon met Henk die een stukje mee fietste en het eindigde uiteindelijk in een huwelijk, maar niet zonder slag of stoot.

Heiden
"Ik was gereformeerd en Henk was 'heiden'. Hij voetbalde ook op zondag. Dat kon natuurlijk niet. Wij wisten echter zeker dat we met elkaar verder wilden en na 1,5 jaar verkering ben ik bewust zwanger geworden. Dat was een schande en toen moesten we wel trouwen."

Beide waren en zijn nog steeds sportief. "We liepen hard voor het werk", vertelt Caty. "Dat heb ik gedaan tot mijn 65ste. Nu wandelen we nog vier keer per week in flinke pas minstens een uur en daarnaast ga ik nog drie keer naar de sportschool in Hilversum. Als het droog is op de fiets en dan komt Henk mij op de fiets halen. Dan beweegt hij ook."

Gooi
Die sportieve achtergrond van beide, leidde uiteindelijk in 1991 tot hun komst naar het Gooi. "Henk werkte bij een bedrijf van de Agrarische Unie in Groningen dat werd verkocht. Het bedrijf dat de zaak over had genomen, leed verlies en na een paar jaar wilde ze ook bij het bedrijf waar Henk manager was, gaan bezuinigen."

Bij zijn ontslag kreeg Henk een vergoeding mee en daarmee hebben ze uiteindelijk een sportzaak aan de Gijsbrecht van Amstelstraat 162 gekocht. Het kreeg de naam Klunder Sport, een speciaalzaak op het gebied van sport.

Kinderen
Het paar had inmiddels twee kinderen, een zoon en een dochter. Hun dochter werkte in de zaak en spande tennisrackets. "We waren gespecialiseerd in tennis. Ze spande een keer tennisrackets bij het ABN AMRO toernooi en toen werd ze gevraagd door een Amerikaan om bij hem in de zaak te komen werken."

"Ze heeft de hele wereld over gereisd om bij toernooien rackets te spannen van grote tennissers zoals Agassi. Uiteindelijk is ze met een Amerikaan getrouwd en woont nu in Amerika. Ze is stewardess en had graag gekomen. Vanwege het coronavirus doet ze dat niet. Bang dat ze hier vast komt te zitten, omdat ze niet meer terug mag. Onze zoon woont in de Rustmaat."

Huizen
Het paar woonde boven de winkel en toen hun zaak in 2008 failliet ging, kwamen ze terecht in Huizen. "We moesten door de zaak heen om naar de woning te komen, dus daar konden we niet blijven wonen."

Het was even een hard gelag, dat de zaak het niet ging redden. "Om diverse redenen, onder andere door de opkomst van het internet, maar ook omdat een van onze medewerksters om de hoek een eigen zaak begon. We beschouwden haar als een dochter. Ze heeft het ook niet gered, na drie jaar ging die zaak ook failliet."

Beetje apart
Toen ze in Huizen kwamen wonen, waren ze snel verkocht door de woning. Licht en een beetje apart. "Daar houden we wel van."  Het Gooi hebben ze nooit anders ervaren als Groningen. "Maar we passen ons ook makkelijk aan."

"Wat ik het meeste miste in het begin in Hilversum, was dat niemand me daar gedag zei. Ik kan me nog goed herinneren dat een klant die ik toen tegenkwam me als eerste gedag zei. Toen voelde het echt als thuis. Hier in Huizen hadden we ook al snel weer contacten met mensen", zegt Caty.

Burgemeester
Dat de burgemeester langs komt, vinden ze leuk. "We zijn heel gemakkelijk in de omgang." Toen ze trouwden waren ze niet zo bezig met het idee dat ze ooit zoveel jaar getrouwd zouden zijn. "Maar het is inderdaad bijzonder dat we dit nu meemaken."

"We zijn sowieso blij met wat we hebben. Dat soort mensen zijn wij. We hebben geen kleinkinderen, en ik zou het hartstikke leuk hebben gevonden als ze er waren, maar bedenk me dan dat ik me nu ook geen zorgen om ze hoef te maken. Het glas is wat mij betreft altijd halfvol", aldus Caty.

Geen spijt
Met haar ouders is het na het huwelijk uiteindelijk ook goed gekomen. "Ze vonden het een maar wat lieve jongen en zijn zelfs wel eens op een zondag naar het voetbal komen kijken." Ze hebben er dus zeker geen spijt van dat ze 60 jaar geleden de stap om te kunnen trouwen hebben gezet.

"Het was net als vandaag een regenachtige dag, met zelfs nog natte sneeuw. Ik had een mooi kort jurkje en Henk had een mooi pak gehuurd. Dat was gebruikelijk in die tijd. Een huwelijksreis, daar deed je toen nog niet aan."

Gebroken been
Veertien dagen later lag Henk met een gebroken been op bed. Tijdens het voetballen opgelopen. "Later verbrijzelde hij ook nog zijn enkel", zegt Caty. "En ik heb ook nog een knieoperatie gehad", vult Henk aan.

Het meest bijzondere aan zijn voetbaltijd, die op zijn 39ste eindigde bij de amateurs, vond hij wel zijn reis naar Rusland. "GVAV had eerder een Russisch team op bezoek gehad en daarna waren wij uitgenodigd om te komen."

Leven
"Reislustig zijn we niet. Als onze dochter niet in Amerika had gewoond, hadden we daar ook nooit gekomen", zegt Caty. "We leven het leven zoals het komt en dat zullen we ook blijven doen, zolang het ons nog gegund is."

Uit de krant