Marian van den Berge, winnaar van de award Huizer van het Jaar, vertelt meer over haar motivatie om in actie te komen.
Marian van den Berge, winnaar van de award Huizer van het Jaar, vertelt meer over haar motivatie om in actie te komen. Foto's: Bob Awick

'Ik kijk altijd naar de mogelijkheden die er zijn'

Mensen

HUIZEN - De award Huizer van het Jaar wordt toegekend aan een persoon of organisatie die in de krant aan bod kwam, iets uitzonderlijks heeft gedaan en daarmee anderen inspireert en bijdraagt aan een positieve uitstraling van Huizen. In een jaar dat alles anders is dan normaal, evenementen zijn komen te vervallen en veel mensen zich vrijwillig hebben ingezet om iets te doen om de coronacrisis te verlichten, is de keuze gevallen op Marian van den Berge.

Sprakeloos is ze nadat ze de award Huizer van het Jaar 2020 heeft ontvangen. “Is dat niet te veel eer”, vraagt Marian van den Berge. In haar ogen heeft ze iets gedaan dat voor haar vanzelfsprekend is. “En ik heb het ook niet alleen gedaan. Anderen hebben me geholpen.” Daarna kijkt ze naar de trofee in haar handen. “Ik weet niet wat ik moet zeggen.”

Ze is ook met recht overvallen. Niks geen afspraak om even bij te praten naar aanleiding van een jaaroverzicht. Vorige week stond ze immers nog in de krant met een verhaal over haar laatste actie. Ze had dan ook niemand verwacht, laat staan om een award te krijgen.

Geïnspireerd
Die krijgt Marian met name omdat ze zo veel mensen heeft geïnspireerd om zich ook in te zetten voor anderen in deze coronacrisis. Haar beide kaartenacties verspreidden zich als een olievlek over Huizen. Mensen sloten zich aan. In de eerste coronagolf betrok ze Marcel Vreedeveld erbij en vervolgens meldden zich meer mensen om een bak bij hun huis te zetten waar mensen hun zelfgemaakte kaarten konden afleveren.

Ze stelde zich als doel er 1.000 op te halen en noemde het de 1.000 Kaartenactie. Uiteindelijk kon ze met al die hulp van anderen ruim 2.000 kaarten rondbrengen bij ouderen, zelfs ook nog buiten Huizen.

Koffieschenken
“Eigenlijk startte ik met deze actie omdat we zelf met de groep vrijwilligers van het Buurtproject Koffieschenken in De Marke - De Meenthoek al voor iedereen daar een kaartje hadden gemaakt en geschreven. We zijn met een groepje van zeven vrijwilligers. Toen we dat hadden gedaan, vond ik dat eigenlijk iedere oudere in Huizen zo’n kaartje verdiende.”

Ze noemt het “iets kleins doen voor een ander”. “Dat kan iedereen toch? Nu moet ik wel zeggen dat ik natuurlijk het geluk heb om een baan te hebben, gezond te zijn en energie om dit soort dingen naast mijn werk te doen. Die vrijheid heb ik en daar vloeit naar mijn idee verantwoordelijkheid uit voort. Corona is hartstikke naar, maar in plaats van te praten over wat er allemaal niet meer kan, richt ik me liever op de mogelijkheden die er zijn. We hebben met ons groepje van het koffieschenkproject bijvoorbeeld allemaal drie mensen gebeld.”

Positieve energie
Juist doordat ze met haar ideeën anderen weet te inspireren om ook iets te doen, heeft ze de award gewonnen. Het is als de beroemde steen die je in de vijver gooit. De kringen eromheen worden groter en groter, tot ze de kant raken. De kaartenactie heeft mensen betrokken en veel mensen een beetje geluk gebracht. “Daarnaast word je er zelf ook een beetje blij van, daarom doe je het. Het is allemaal positieve energie”, aldus Marian.

De moeder van vijf kinderen, drie meisjes en twee jongens die net allemaal het huis uit zijn, zei vroeger al tegen ze dat het altijd lichter zou worden en dat ze er een mooie dag van moesten maken. “Hij komt namelijk niet meer terug.” Zelf zegt ze te zijn geboren met een opgewekt en optimistisch karakter. “Ik ben een knokker, een bijter, en een drammertje.”

Zelfverzekerder
“Ik houd niet van half werk en ik denk in kansen en ervaar dat het vaak wel goedkomt. Daardoor kan ik groot denken. Ik zie wel een eindbeeld waar ik naartoe wil en ben ondernemend.” Dat staat in scherp contrast met hoe ze was als kind. “Ik was verlegen en gauw bang. In al die jaren ben ik gegroeid en veel zelfverzekerder geworden, waardoor ik dit nu allemaal kan.”

In haar dagelijkse leven geeft ze met plezier maatschappijleer op het Goois Lyceum. “Ik ben altijd al breed maatschappelijk geïnteresseerd geweest als kind en op de middelbare school. Ik discussieer ook graag”, zegt ze lachend.

Vrijwilligerswerk
“Door mijn werk ben ik bij diverse maatschappelijke thema’s betrokken. Ik vind dat iedereen in zijn leven eigenlijk een tijdje vrijwilligerswerk moet doen. Als iedereen dat doet dan wordt de wereld een stukje mooier. Al doe je het maar een tijdje. Je kunt daarmee het verschil maken.”

Ze zou het haar leerlingen ook willen aanraden. Ooit was Marian coördinator van de maatschappelijke stage. “Maar die is helaas door het Rijk afgeschaft. Bij De Marke - De Meenthoek komen ook scholieren van middelbare scholen helpen. Dat is mooi om te zien, die verbinding tussen generaties.”

Iedereen telt mee
Ze heeft het idee dat jongeren en ouderen elkaar kunnen inspireren. “Een van de vrijwilligers van het Buurtproject Koffieschenken is ook een jonge meid. Je ziet hoe de ouderen op haar reageren. Iedereen telt mee en doet ertoe. Ouderen kunnen hun ervaring aan jongeren doorgeven.”

Met die gedachte in haar achterhoofd kwam ze op het idee om een nieuw kaartenproject op te zetten, genaamd Jong & Oud. Hierbij maken en schrijven basisschoolleerlingen een kaart voor een oudere en voor cliënten van Visio en Philadelphia.

Op de fiets
“Ik krijg vaak ideeën op de fiets naar mijn werk of als ik naar muziek luister.” Marcel was ook direct weer enthousiast en Claudia Koning meldde zich om mee te doen. Net voor kerst brachten ze de laatste kaarten weg. “Niet alle basisscholen die meededen hebben het helemaal af kunnen ronden vanwege de plotselinge lockdown. Ook wordt het nu lastiger om het idee dat ouderen ook een kaart voor jongeren schrijven uit te werken. Maar dat kan in januari ook nog.”

Nu is het eerst genieten van haar vakantie en van haar titel Huizer van het Jaar 2020. “Het idee begint inderdaad te wennen. Mijn kinderen zeggen dat ik het wel verdiend hebt. Een buurman bedankte me met een kaartje eerder voor alles wat ik doe. Dan denk ik ook, waarvoor? Misschien ben ik als Zeeuwse er te nuchter voor.”


Uit de krant