Samen met haar man richtte Anne-Lise dertig jaar geleden de stichting Albanië Comité op. Nu hij is overleden, staat ze er alleen voor.
Hoewel alles in Albanië Anne-Lise haar aan haar overleden man herinnert, zet ze door. Voor haar is er geen keus. Want als je eenmaal de armoede gezien hebt, kun je je ogen er niet voor sluiten.