'Prettig om het medeleven
bij mensen te zien'
HUIZEN - In de serie Hoe is het met … ? blikken we terug en vooruit met mensen die al eerder in de krant stonden met een verhaal. Deze keer spreken we Martin van Os van den Abeelen. Tijdens zijn vakantie in april in Nepal was hij getuige van de enorme aardbeving.
door Floris Hulleman
Bij terugkomst besloot hij samen met zijn tien medereizigers de stichting Manaslu op te richten. Ze startten bewust een kleinschalige actie op. "Wat ons aanspreekt is dat wij een specifiek geformuleerde doelstelling hebben. Dat wij onze gidsen van die reis ondersteunen om te overleven en nieuwe huisvesting te regelen. Wij willen hen daarbij ondersteunen en hun leven weer makkelijker maken. Wij wilden ook niet eenmalig een bedrag sturen. Ze hebben de toezeging dat ze een financiële zekerheid hebben," aldus Martin van Os van den Abeelen.
Barmhartig
Na de publiciteit te hebben gezocht heeft de stichting veel reacties gehad en inmiddels heeft de eerste actie 4.000 euro bijeengebracht. Hij ontving zelf vanuit Huizen en omgeving acht mails. "Mensen die meldden dat zij een bedrag op de rekening van de stichting hebben gestort. Zij vonden de aardbeving verschrikkelijk en vonden het goed dat wij het voortouw hadden genomen om een klein initiatief op te starten en wilden dat ondersteunen. Op die manier kunnen mensen structureel iets doen." De barmhartigheid van mensen stemt de Huizer tevreden. "Ik vind het heel prettig om dat medeleven bij mensen te zien."
Op dit moment is er 1.000 euro verdeeld, bestemd voor de eerste noodvoorzieningen als huisvesting. Voor het komende jaar ondersteunen ze in ieder geval de drie gidsen met maandelijks honderd euro en een incidenteel bedrag als er behoefte aan is. Volgens Martin van Os van den Abeelen zit er nog ongeveer 2.500 euro in kas.
Communicatie
De giften die kwamen snel binnen. Het leggen van contact met de drie gidsen bleek een stuk lastiger. "Het kantoor van de lokale organisatie die de gidsen leverde, was ingestort. Alle computers lagen onder het puin. Maar we zijn er toch in geslaagd om de drie gidsen te lokaliseren. Twee mensen hebben veel via internet gespeurd. Via een Facebookaccount zijn we verder gekomen en hebben we met een Engelse hulporganisatie, die actief was in een tentenkamp, contact gehad. Daar bleek een van de gidsen te zijn. Zo hebben we weer contact gekregen. Dat heeft alles bij elkaar wel vijf weken geduurd", aldus de Huizer.
Transparantie
Nu in Nepal, na drie maanden, de communicatie grotendeels weer op de rit wordt gezet, komt er ook langzaam meer informatie binnen. "Nu dat grotendeels is hersteld, hebben wij gevraagd om meer informatie. Daarmee kan ik de mensen die betrokken zijn bij de stichting en mensen die geld hebben gestort rechtstreeks informeren. Wij hopen ook foto's te ontvangen, aangezien het met beeld meer tot leven komt. Je maakt het wat transparanter." Die transparantie is ook een van de kernbegrippen van de stichting, vertelt Martin. "Wij sturen de correspondentie met de gidsen als bijlage in de mail, zodat de mensen ook kunnen zien wat de reacties zijn."
Voor de komende periode wordt er gesproken over het teruggaan van een klein deel van de groep naar Nepal. Om polshoogte te nemen van de situatie. Martin zelf geeft aan niet mee te gaan. "Het idee is dat er twee mensen uit de groep, die het interessant vinden om over een paar maanden te gaan kijken, op eigen kosten gaan. Binnenkort hebben we weer overleg om te kijken wie dat willen doen."
'Wij willen hen daarbij steunen en hun leven weer makkelijker maken'