G-volleybal: plezier en samen bewegen is het belangrijkst
HUIZEN - Niet het winnen staat voorop bij het G-volleybal, maar het plezier. Sinds 2013 traint Peter Dikhoff een clubje van vijf vrouwen en één man met een verstandelijke beperking. De vijftigplusser Dikhoff volleybalt zelf al sinds zijn veertiende en moest in het begin wel een beetje wennen. Bij G-volleybal gaat het vooral om plezier, niet om prestatie. Maar nu geniet hij er volop van.
door Yvette Geerts
"Ik ben zelf wat meer prestatiegericht, maar heb geleerd om anders te kijken. Ik kijk nu naar wat ze wel kunnen en niet naar wat ze niet kunnen. Daar sturen we ze dan op aan." Dikhoff verzorgt de trainingen samen met twee dochters van de initiatiefnemer, een vriend die hem er twee jaar geleden bij betrok. Het grootse verschil met 'gewoon' volleybal is dat in het clubje met de G-volleyballers plezier het allerbelangrijkste is en niet prestatie. Bezig zijn met een bal en in spelvorm samen lekker bewegen.
Woongroep Mozart
De zes fanatieke volleyballers wonen allemaal in de Woongroep Mozart die tegenover de sporthal zit en ze zijn tussen de 21 en 32 jaar. "Eigenlijk kan bijna iedereen meedoen", aldus de trainer. "Allen voor mensen in een rolstoel is het helaas niet mogelijk om bij ons te volleyballen, maar verder maakt het bij deze sport niet uit of je een geestelijke of lichamelijke beperking hebt."
Regeltjes
Regeltjes zijn ook niet zo belangrijk, maar volgens Dikhoff kennen ze de regels allemaal wel en snappen ze het spelletje ook goed. Dat het niet echt lukt om ballen over te spelen, maakt helemaal niet uit. "Een keer de bal raken is al leuk", vertelt hij enthousiast. "Het belangrijkste is het plezier en dat ze lekker bewegen."
Wedstrijdje
Er wordt volgens de trainer heel wat af gelachen. "We hebben iemand die een spastische slag heeft. Als hij gaat serveren dan is het zo leuk om te zien dat iedereen dan plezier heeft, diegene zelf ook. Ze halen er veel voldoening uit en ik zelf ook. Aan het einde van de training spelen we ook nog een wedstrijdje - drie tegen drie - op een klein veld. Er is altijd een goede 'strijd' en iedereen gaat tevreden naar huis."
De betrokkenheid van de G-volleyballers bij de club is best wel groot, vindt Dikhoff. Ze wonen tegenover de volleybalzaal en komen regelmatig tijdens een wedstrijd kijken. Van echte integratie kun je echter niet spreken. Hij traint ook nog andere senioren. Laatst had hij een meisje van zijn G-groep, dat best wel goed speelde, meegenomen naar de training van de dames recreanten. "Ze vond het heel leuk, maar dan zie je dat het verschil toch wel te groot is."
'Een keer de bal raken
is al leuk, overspelen hoeft helemaal niet'
Weinig bekendheid
In de regio, maar ook landelijk, is G-volleybal nog niet zo bekend. Er zijn in Nederland ook weinig G-volleybalteams. Volgens Dikhoff zijn ze op één hand te tellen. "Wel jammer, want als het er meer zouden zijn, kun je bijvoorbeeld jaarlijks een onderling toernooitje spelen." Nu beperkt het zich tot een keer in de maand samen trainen met een onderling wedstrijdje tot slot. Overigens kan het clubje van Dikhoff ook nog wel wat uitbreiding gebruiken. "Wie zin heeft kan gewoon een keertje als proef mee komen spelen", verzekert hij.
De trainer probeert er ook nog een extra maatschappelijk tintje aan mee te geven. Wanneer hij weet dat jongeren van de middelbare school voor een beroepskeuze staan, dan nodigt hij ze wel eens uit voor een training. Zodat ze ervaren hoe leuk het is.