'Het moet heel lastig zijn met al die kritiek'
HUIZEN - Een dienst meedraaien met de politie: de 18-jarige Annieke Dohmen zag dat wel zitten en reageerde op de oproep van de Politie Huizen, die hiervoor een actie had opgezet via de Facebookpagina. Iedereen die graag een keer een dienst wilde meemaken, kon een reactie plaatsen met een motivatie. Uit meer dan honderd reacties werd zij uiteindelijk als de gelukkige uitgekozen die zich afgelopen vrijdag op het politiebureau mocht melden om met agenten Thijmen en Rick een dienst mee te draaien. Van tevoren was Annieke wel positief gestemd over de politie en ze had het idee dat meerijden de ogen zou openen van menig mens.
Stipt om drie uur loopt Annieke het politiebureau van Huizen binnen en neemt plaats in de wachtruimte. Ze is de winnares van de Facebookactie en mag die middag en avond een dienst meedraaien met de politie van Huizen. Ze had in eerste instantie nooit verwacht dat ze uitgekozen zou worden. "Zoals met wel meer acties verwachtte ik er niet zo veel van." Toch besloot ze mee te doen.
Als motivatie schreef ze dat ze het een 'goed initiatief vond' en dat het 'menig mens de ogen wel een stukje zou openen'. Ook zou ze het in het kader van haar opleiding een goede oriëntatie vinden. Op dit moment zit ze in het eerste jaar van de VeVa-opleiding: Veiligheid en Vakmanschap. Deze vooropleiding laat studenten proeven aan het vak van bijvoorbeeld militaire verpleging. Als ze de opleiding heeft afgerond, kan ze solliciteren bij Defensie.
Verrast
Ondanks dat ze graag meewilde, was ze verrast toen ze van vrienden te horen kreeg dat ze was geselecteerd. "Ik werd door vrienden in het bericht getagd en zag opeens dat ik had gewonnen", vertelt Annieke op het politiebureau. Na een screening en wat afspraken rondom geheimhouding was het alleen nog wachten tot de bewuste dag eindelijk zou aanbreken. Ze verwacht er veel van. "Soms zijn mensen negatief of hebben ze kritiek op de politie, maar ik ben wel positief."
Eerste melding
Om tien over drie arriveren agenten Thijmen en Rick, die vanaf het bureau in Naarden moesten komen. Met een kopje koffie in de hand loopt Annieke achter de agenten aan naar een lege ruimte met een grote tafel. Rick en Thijmen willen net beginnen met hun introductiepraatje als over de portofoon de eerste melding binnenkomt. Snel springen de agenten op en lopen richting de achterkant van het kantoor, met Annieke in hun kielzog.
In de auto vertelt Thijmen dat het gaat om een jongetje dat is aangereden op de Bestevaer. Al snel arriveren de agenten bij het voorval. Thijmen ontfermt zich over het jongetje dat met een jas om zich heen verschrikt tegen een verkeersbord aan zit. In eerste instantie lijkt er niks ernstigs aan de hand. Het jongentje fietste op de stoep en was met zijn gedachten ergens anders. Hij was afgeleid en had zijn aandacht niet gericht op de weg en botste tegen een andere afslaande fietser op.
Terwijl Thijmen contact opneemt met de ouders van het jongetje, spreekt Rick met de omstanders. Annieke kijkt op gepaste afstand toe hoe de heren te werk gaan. Een nieuwsgierige omstander vraagt of ze toevallig een stagiair is. "Laten we het daar maar op houden'', lacht Annieke.
Ambulance
Uiteindelijk blijkt er gelukkig weinig aan de hand. Ter controle wordt de jongen door de ambulance meegenomen naar de eerste hulp. Als ook de bezorgde vader is aangekomen en is doorverwezen naar het ziekenhuis, zit ook het werk voor de politieagenten erop en keren zij terug naar het bureau.
Geïnteresseerd luistert Annieke op de terugweg naar de uitleg van Rick over de verschillende situaties waarin de agenten kunnen belanden en welke prioriteit incidenten kunnen krijgen. Iets wat Annieke herkent vanuit haar opleiding. Terug op het bureau wordt er een kopje koffie gehaald en keren we terug naar de ruimte waar eerder het introductiegesprek zou plaatsvinden.
Thijmen, die enthousiast het woord neemt als er gevraagd wordt naar ervaringen, vertelt in eerste instantie over de opzet van en het idee achter de Facebookactie. Al snel volgt er een gesprek met onderwerpen als nare ervaringen, kritiek op de politie en het schrijven van bonnen. Thijmen geeft aan dat zij vaak bekeuren bij excessen en dat een waarschuwingsgesprek meestal volstaat om een doel te bereiken. "Als ik één of twee bonnen per maand schrijf is het aan de ruime kant. Terwijl veel mensen denken dat wij alleen maar bonnen aan het schrijven zijn", vertelt Thijmen. "Het is iets wat aan ons kleeft", vult Rick hem aan. "Mensen denken altijd dat we een quotum moeten halen, maar dat is niet zo. Toch krijgen wij het vaak te horen."
'Jullie'
Sowieso het feit dat er vaak generaliserend over de politie gesproken wordt, is iets waarvan de heren zich bewust zijn. "Vaak wordt er in 'jullie' gesproken, alsof het de hele politie aangaat. Soms ben ik niet bij een situatie geweest, maar word ik er toch over aangesproken." Volgens Rick heeft een gemiddelde persoon één keer per zes jaar met de politie te maken. Bijvoorbeeld bij een controle of een aanhouding. Vaak is de indruk die op zo'n moment ontstaat het beeld dat mensen een lange tijd vasthouden. "Als er dan op een feestje gesproken wordt over de politie, komt die ervaring vaak naar boven", schetst Rick.
Surveillanceronde
Annieke is zichtbaar geboeid door de uitleg van de agenten en is blij dat ze met het kijkje achter de schermen dit soort dingen te weten komt. Na het gesprek volgt er nog een rondleiding door het bureau. Omdat het rustig is, er zijn nog geen andere meldingen binnengekomen, besluiten de agenten een surveillanceronde te maken. "Wij noemen dat een rondje rijden", grapt een van de heren. Via de Driftweg en de wijk de Sijsjesberg rijdt de politie richting het Huizerhoogt. Het is belangrijk dat de agenten veel op straat zijn. Niet alleen omdat dat inwoners een prettig gevoel geeft, maar ook voor hun eigen werk is dat van belang. "Tijdens rondes kun je ook weer even de status van wegen in je opnemen: bijvoorbeeld waar een wegafzetting is of waar de situatie veranderd is. Als we dan een achtervolging hebben, kunnen we daar op inspelen", vertelt Thijmen.
De ronde gaat verder door Blaricum en Laren. Onderweg is het rustig en bij terugkomst in Huizen besluiten de agenten terug te keren naar het bureau om een hapje te eten. Annieke, die zelf iets van huis heeft meegenomen, schuift aan en er wordt gezamenlijk gegeten. Inmiddels is de winnares ruim drie uur onderweg met de agenten en heeft ze het ontzettend naar haar zin.
Ruzie
Na het eten gaat het drietal opnieuw de weg op. Rond half acht komt er een melding binnen van
een ruzie. Er bleek een stel ruzie te maken over het wel of niet afgeven van een telefoon. Een andere auto was sneller ter plaatse, maar Rick en Thijmen blijven toch voor de zekerheid in de buurt.
Aanrijding
Rond tien uur zit de dienst er bijna op voor Annieke, maar er komt op het laatste moment nog een melding binnen. Er is een aanrijding tussen een auto en een hond op de Monnickskamp. De gemoederen tussen de eigenaar van de hond en de bestuurder van de auto lopen hoog op en aan Rick en Thijmen de taak om te bemiddelen. Echter, als ze ter plekke komen, blijkt de situatie mee te vallen. Voor de zekerheid worden de gegevens genoteerd en de situatie afgehandeld.
Ontzag
En dan, na zeven uur, zit de dienst erop. De middag en avond hebben een grote indruk gemaakt op de 18-jarige student. "Het was heel leuk. Ik ben zeer positief, zij vertelden mij echt heel veel. Ik heb vooral geleerd dat ze toch in veel situaties zelf een inschatting moeten maken en met hun gevoel eropaf moeten gaan", vertelt Annieke na afloop. Ze had voor aanvang van de dienst al waardering voor de politie, maar door wat ze heeft meegemaakt is dat alleen maar toegenomen. "Ik heb echt ontzag voor ze, het moet heel lastig zijn met al die kritiek." Ze is zo geïmponeerd door het werk dat ze ook weer lichtelijk twijfelt over haar toekomst. "Hier maak je van alles mee, het is zo breed. Van het verlenen van hulp tot het oplossen van een inbraak. Je gaat hier meteen aan de slag", weegt de student af. Maar voorlopig heeft ze nog genoeg tijd om over haar beroepskeuze na te denken.