Atelierroute niet meer
uit Huizen weg te denken
HUIZEN – De Atelierroute wordt dit jaar in het tweede weekend van oktober voor de 20ste keer georganiseerd. Rondom dit jubileum zullen allerlei extra dingen worden georganiseerd, zoals een tentoonstelling in het Huizer Museum. Kunstenaar Esther Hofstetter stond midden jaren negentig aan de wieg van de route in Huizen en is trots op het behaalde jubileum. "Het doel is hartstikke bereikt."
Al sinds 1996 nemen geïnteresseerden een kijkje bij de kunstenaars thuis. Door Huizen heen is jaarlijks een route uitgestippeld langs de deelnemende kunstenaars, die de meeste bezoekers per fiets afleggen. In steden als Amsterdam en Utrecht zijn de kunstroutes al lange tijd ingeburgerd.
Esther Hofstetter, een van origine Zwitserse kunstenaar die rond de jaren negentig in Huizen kwam wonen, dacht dat dit ook wel kon werken in haar nieuwe woonplaats. "Ik ben in '93 afgestudeerd aan de kunstacademie en was een beetje aan het kijken wat er te doen was. Ik wilde toen graag weten hoeveel kunstenaars er in Huizen waren en dit kon daarbij helpen", vertelt ze.
Al snel had Esther een groepje gevormd waarmee ze van start ging. Om in contact te komen met andere kunstenaars maakte ze onder meer gebruik van de krant. "Wij hadden een berichtje in de krant geplaatst met de vraag wie mee wilde werken. Daarnaast zijn we afgestapt op kunstenaars die cursussen gaven en kwamen we via via in contact met mensen."
Niet iedereen was meteen enthousiast. "Sommigen wilden niet omdat het nieuw was. Men was toch een beetje afwachtend." Uiteindelijk lukte het om 20 mensen te vinden. Vanaf het begin was het voor Hofstetter van belang dat het laagdrempelig zou zijn. "Iedereen kon meedoen: amateur én professioneel. Dat vind ik bij een route horen. Het moest ook toegankelijk zijn. Bij de meeste galerijen gaat niet iedereen naar binnen en ik wilde juist dat iedereen kon komen kijken."
Voor de organisatoren van de eerste route was het van belang dat er meteen een goede indruk zou ontstaan rond het nieuwe evenement. "Ik vond dat we goede reclame moesten maken en we hebben daarom folders laten drukken en reclameborden gemaakt." Om dit te financieren bedacht de groep een plan om aan geld te komen. "In eerste instantie wilden wij sponsors benaderen, maar daar hebben natuurlijk weinig mensen zin in. Toen bedachten wij dat elke deelnemer een eigen bijdrage moest doen en een sponsor moest vinden die minimaal 50 gulden inbracht."
Spanning
In totaal zijn ze bijna een jaar beziggeweest voor de eerste editie. Toen eenmaal het desbetreffende weekeinde voor de deur stond, steeg de spanning. "Ik heb amper geslapen. De opening was bij mij in het atelier. Er was een groot muziekgezelschap en de wethouder en we hadden alle kranten uitgenodigd. Dat was heel spannend.'' Ook was natuurlijk de vraag of het zou aanslaan. "Je hoopt dat er iemand komt. Maar het was echt ongelofelijk druk, bij iedereen was het waanzinnig druk. Er was zelfs iemand bij die de ramen wilde lappen, maar daar totaal geen tijd voor had. Het was echt een feestje."
Het was een overweldigend succes. Kunstenaars verkochten werken, het succes stond in de krant en het aantal aanmeldingen groeide. "Dat werden er steeds meer. Toen hebben wij, na ongeveer vijf jaar, ballotage ingevoerd omdat we op een gegeven moment zo veel aanmeldingen hadden dat we een keuze moesten maken."
Vijftien jaar lang is Hofstetter voorzitter geweest van het bestuur en ze werd zelfs door Blaricum en Hilversum gevraagd om advies te geven. "Ik ben heel trots dat het zo'n succes geworden is. Je kunt het niet meer uit Huizen wegdenken." Ook voor het kunstcircuit in Huizen is het volgens Hofstetter van waarde. "Mensen weten nu hoeveel kunstenaars er zijn en hadden dat anders niet geweten."