Janny Pot-Bout leest voor aan gevlucht Syrisch gezin
door Floris Hulleman
HUIZEN - Janny Pot-Bout is een van de voorleesvrijwilligers die bij vluchtelingen op bezoek gaat om hen te helpen met de ontwikkeling van hun taalvaardigheid. In ruim twintig weken probeert ze het niveau omhoog te krijgen. "Ik kan wel kleren brengen, maar die hebben ze toch niet nodig."
Lezen is een enorme passie van Janny Pot-Bout. "Ik ben dol op lezen. Daarom hebben wij ook drie kranten. Elke krant heeft weer een ander verhaal. Door het lezen krijg je een andere kant te zien. Het verbreedt je beeld", vertelt Janny enthousiast.
'Ik lees al vijftig jaar twee kranten voor aan mijn blinde man'
Al van kinds af aan heeft ze een lidmaatschap van de bibliotheek, waar ze regelmatig boeken ging lenen. Later ging ze aan de slag bij boekhandel Flevo. "Daar werd je geacht al die boeken te kennen." Een grote algemene kennis was het resultaat.
VoorleesExpress
Ook thuis leest ze veel. "Ik lees al vijftig jaar twee kranten voor aan mijn blinde man", vertelt Janny. "En lezen is sowieso heel belangrijk." Daarom was het ook niet gek dat ze zich aansloot bij de VoorleesExpress.
Dit is een laagdrempelig project van de Bibliotheek Huizen voor kinderen om met (voor)lezen aan de slag te gaan. Het gaat hierbij om kinderen die moeite hebben met taal en lezen.
Janny gaat hiervoor twintig weken langs bij een Syrisch gezin. Ze probeert door de weken heen de taalontwikkeling en uitspraak van het gezin te verbeteren en te verrijken.
Verrijkt
"Ik was tien jaar lang overblijfjuf op de school van mijn kleinkinderen. Toen die van school gingen, ging ik op zoek naar iets anders", vertelt ze. Door haar enorme passie voor lezen en de hulp die ze kan bieden, was dit project een enorme uitkomst. "Iedereen moet kunnen lezen, al is het maar om de recepten van de dokter te kunnen lezen. Lezen verrijkt je leven", betoogt ze.
Syrisch gezin
Via de bibliotheek kwam ze in contact met een Syrisch gezin in Huizen met drie kinderen. Drie jaar terug vluchtte het gezin vanuit Syrië en kwam het in Nederland. Inmiddels hebben alle gezinsleden een verblijfsstatus en wonen zij in Huizen. "De school heeft ze uiteindelijk opgegeven voor het project zodat ze de Nederlandse taal beter kunnen spreken."
Janny, door het gezin 'oma' genoemd, komt één keer per week langs. "Als ik er ben, zit ik in het midden en zitten de kinderen om mij heen. Ik heb dan verschillende boeken bij me. Ik lees dan een bladzijde voor en zij lezen dat na. Ik corrigeer ze als zij een fout maken. Ik zeg dan bijvoorbeeld: heel goed wat je leest, maar je moet de R iets korter doen", legt Janny uit.
"Je verstaanbaar maken in Nederland is gewoon heel belangrijk voor de integratie." Als de twintig weken voorbij zijn, wil Janny graag contact blijven houden met het gezin. "Ik heb de verjaardagen van de kinderen inmiddels in mijn agenda gezet."