Gert-Jan Schaap ontvangt uit handen van wethouder Marloes Verbeek het Huizer Insigne voor zijn inzet.
Gert-Jan Schaap ontvangt uit handen van wethouder Marloes Verbeek het Huizer Insigne voor zijn inzet. Foto: Bob Awick

Scheidend voorzitter: 'Botters varend erfgoed'

HUIZEN – Gert-Jan Schaap nam vrijdag na 12 jaar afscheid als voorzitter van de Stichting Huizer Botters. Onder zijn leiding maakte de stichting een enorme, succesvolle transformatie door. Daarom kreeg hij van de gemeente het Huizer Insigne.

Het was beter dan hij in eerste instantie had verwacht, het afscheid van voorzitter Gert-Jan Schaap tijdens de jaarlijkse Botterborrel. "Je verwacht een borreltje en een praatje", blikt hij terug. Verrast werd hij door de vele genodigden, familie en vrienden die hem kwamen bedanken. De uitreiking van het Huizer Insigne was de kers op de taart. "Ik zie op een gegeven moment de wethouder een ketting om haar nek hangen; ik ben inmiddels oud genoeg om te weten dat er dan iets gaan gebeuren."

Namens het college ontving de voorzitter het insigne voor zijn jarenlange inzet. "Het resultaat is een florerende Stichting Huizer Botters", aldus het gemeentebestuur. Schaap zelf is er zeer vereerd mee. "Het is een mooi gebaar." Wel benadrukt hij meteen daarna dat het een erkenning is voor de hele organisatie. "Het insigne is voor de hele club. Ik heb dan wel tien jaar de lijnen uit mogen zetten, maar dat moet ook uitgevoerd worden. Elke vrijwilliger heeft zijn steentje daaraan bijgedragen."
Schaap mag terugkijken op twaalf mooie jaren. Inmiddels heeft de stichting 140 leden, vier eigen vloten en een gezonde financiële huishouding. Een groot verschil met de periode waarin hij begon. "Toen ik bij de stichting kwam, dat was in 2005, was het een beetje een bruin gedoe. Er was een klein groepje vrijwilligers en via de gemeente kon je twee botters boeken."

Losgewerkt
Al heel snel besloot hij dat het anders moest. "De stichting zat iets te veel op schoot bij de gemeente. Toen wij de eerste botter wilden opknappen, moest dat nog via goedkeuring van de raad. Zo zijn wij niet getrouwd, was mijn reactie toen. Wij hebben ons toen losgewerkt van de gemeente en hebben uiteindelijk de botters gekocht." Daarnaast zijn de, toen nog drie stichtingen die verantwoordelijk waren voor de botters, de evenementen en de werf, samengevoegd tot één.

Ondernemerschap
Centraal in de visie van de stichting was het ondernemerschap. "Huizen heeft door de Zuiderzeevisserij een heel ander karakter dan dorpen in de omgeving. Je had veel kleine bedrijven: vissers en handelaren die voor eigen risico en rekening actief waren. Dat ondernemerschap, iets opbouwen, werkt ook voor de stichting", vertelt Schaap. Daarnaast was het zaak om het 'varende erfgoed' onder de mensen te brengen. "De boten zijn deel van het erfgoed, daar moet mee gevaren worden. Dat moeten mensen weten", betoogt de scheidend voorzitter. "Wij hebben toen het hele design aangepakt, zijn nieuwsbrieven gaan maken en zijn sponsors gaan benaderen", benadrukt Schaap.

Ook begon de stichting met het opknappen van botters. Een van de hoogtepunten voor de voorzitter was de doop van de Huizen 1. "Het was de eerste botter die wij kregen. Hij is vernoemd naar mijn vrouw, dus dat was een speciale boot. Ik heb nu twee liefdes."
Na 12 jaar vindt Schaap het welletjes. "Ik heb nog nooit ergens langer dan 12 jaar gezeten, buiten mijn huwelijk dan. Ik heb de visie neergezet. Het is nu aan anderen om de kar te trekken." Zelf zal hij actief blijven als vrijwilliger. "De jeugd heeft de toekomst, dus wij zijn bezig met het opbouwen van een jeugdafdeling. Daarnaast wil ik ook meer gaan varen met de schuiten, dat is er wat minder van gekomen de laatste tijd'', besluit Schaap tevreden.