'Van de zotte dat er straks misschien geen leerkrachten zijn'
Ook in Huizen gingen de deuren bij veel basisscholen een uur later dan normaal open. De juffen en meesters zijn namelijk boos.
HUIZEN Niet zozeer het lage salaris is het probleem, eerder de te hoge werkdruk baart zorgen. Dat zegt teamleider Annemieke Roozeboom van De Optimist. "Daardoor kunnen we onvoldoende aandacht aan de kinderen bieden."
De juffen en meesters van De Optimist gingen samen met die van Hollebok (samen de Tweemaster) en ook De Springplank dinsdagmorgen in gesprek met het voltallige bestuur van de Stichting Rooms-Katholiek Onderwijs Huizen, waar de drie scholen onder vallen. Tijdens dit gezamenlijke ontbijt werd aangegeven waar de problemen zitten. Roozeboom kijkt terug op een prettig gesprek. "Dat het voltallige bestuur er was, is een goed teken. We voelen ons gesteund en gehoord. In de media gaat het vaak over het lage salaris, maar de actie heeft veel meer met de werkdruk te maken. Dat kwam in het gesprek duidelijk naar voren."
Want ook binnen De Optimist is met 450 leerlingen de werkdruk te hoog, vindt de teamleider. "De meeste mensen van ons doen dit omdat ze het vak zo mooi vinden," benadrukt zij, "en we proberen het zo te regelen dat de groepen niet te groot worden."
Eenvoudig is dat niet. Gemiddeld bestaan de klassen van De Optimist uit zo'n 24 leerlingen. Dat lijkt een mooi aantal, maar sommige groepen zijn groter en andere kleiner. Roozeboom: "We hebben twee groepen van achttien leerlingen. Dat is natuurlijk heel klein, maar als je die samenvoegt is die klas weer veel te groot."
Opvallend aan de prikactie is dat de leerkrachten steun krijgen van alle ouders - al zal er best een uitzondering zijn - terwijl zij toch enigszins de dupe zijn van het protest en soms opvang moeten regelen of pas een uur later naar hun werk kunnen. Ook Roozeboom heeft geen één boze ouder in haar kantoor gehad. "Ze staan allemaal achter ons en hebben massaal hun handtekening (voor een eerlijk salaris en minder werkdruk in het primair onderwijs, red.) gezet. Hoeveel het er in totaal zijn? Ik heb geen idee, maar het is een flinke stapel geworden. Ik heb totaal geen negatieve geluiden gehoord."
Roozeboom vervolgt dat ook aan de leerlingen zelf uitleg is gegeven. "Dan zeggen we ze dat we de kinderen voldoende dingen willen leren en aandacht willen geven. Ook vertellen we dat er steeds minder mensen naar de opleiding voor leerkrachten gaan en er als het zo doorgaat niemand meer voor de klas kan staan. De kleintjes reageren dan in eerste instantie heel blij en denken dat ze dan alleen maar hoeven te spelen, maar dan zeggen we hen dat ze toch moeten leren om later geld te kunnen verdienen."
Ook directeur Sjoerd Koelewijn van Montessori De gouden kraal meent dat de werkdruk binnen zijn school te hoog is. Toch is een beter salaris wat hem betreft ook zeker een doel van de actie. "Vanwege dit salaris kiezen mannen voor een andere beroepssector", constateert hij. "Maar mannen in het basisonderwijs zijn absoluut nodig. Dan krijg je een goede balans en dat is beter voor de kinderen. Hier ben ik de enige man. En ik sta niet eens voor de klas."
'De meeste mensen van ons doen dit omdat ze het vak zo mooi vinden'
De juffen gebruikten het uurtje zonder kinderen vooral om het nodige administratieve werk te verrichten. Wat dat betreft is er van echt actievoeren geen sprake. Koelewijn is daarom wel van plan om - mocht er een nieuwe staking komen - mee te doen. Misschien, zegt hij, moet dan een dag het werk worden stilgelegd.
Ook de ouders van zijn school hebben begripvol gereageerd op de staking en vaak ook de petitie ondertekend. "De ouders zijn het met ons eens. Vinden het van de zotte dat er straks misschien geen leerkrachten zijn. En leerkrachten zijn geen slag volk dat snel staakt. Die zijn toch heel trouw."