Voorheen klein meisje bij Zuidvogels, nu topper bij Nederland tot 19 jaar
Roos-Marijn Kramer (18) uit Huizen staat op het punt om haar land te vertegenwoordigen op een WK softbal. "Dit vergeet je nooit meer."
HUIZEN Het was toch wel 'megagaaf' toen ze op 18 juni te horen kreeg definitief deel te zullen uitmaken van het Nederlands softbalteam tot 19 jaar. "Het was niet echt een verrassing, maar ik was toch ook wel heel erg opgelucht", aldus Roos-Marijn Kramer.
Het Nederland softbalteam tot 19 jaar is dinsdag afgereisd naar Clearwater, Flordia waar komende week het wereldkampioenschap softbalteams voor landenteams met speelsters tot 19 jaar plaatsvindt. De 18-jarige Huizense is één van de vijf werpers die Nederland het goud moet gaan bezorgen.
Tegelijkertijd beseft zij dat dit geen eenvoudige opgave wordt. Er neemt een recordaantal van 26 landen deel aan dit toernooi. "Het is lastig om in te schatten wat onze kansen zijn. Ik heb nog nooit op dit niveau gespeeld", aldus Kramer. "En we zitten in een lastige poule, met Japan onder andere. Dat is de nummer 1 van de wereld. Ook spelen we tegen Israël. Daar zitten veel Amerikanen tussen."
Toch is het ontzettend belangrijk om ver in het toernooi te komen, vervolgt de Huizense. Nederland staat vijfde op de wereldranglijst en op dit toernooi zijn natuurlijk veel punten te verdienen. "Het wordt pittig, belangrijk is vooral om de focus te behouden."
Nog even terug naar die achttiende juni toen bekend werd dat Kramer de selectie had gehaald. Nuchter vertelt ze dat er voor de laatste oefenwedstrijd tegen Sparks uit Haarlem nog zeven werpers in de race waren. Na afloop van dat duel kregen twee van hen te horen dat zij de zomervakantie ergens anders moeten doorbrengen dan in Florida. "Ik heb zelf niets gepost op Facebook", klinkt het bescheiden, "maar mijn vader wel. Al snel kreeg dat bericht 200 likes. En ik kreeg heel veel felicitaties. Van wie de leukste was? Toch wel de reactie van mijn oma. Die zat al maanden in spanning. Er viel een last van haar schouders af."
Kramer begon haar sportieve loopbaan als vijfjarig meisje om de hoek bij Zuidvogels. Al snel bleek dat de Huizense talent had en vertrok ze naar HCAW in Bussum. Maar ook daar kon men de werpster niet behouden.
Inmiddels komt de 18-jarige al twee jaar uit voor het sterke Olympia uit Haarlem. Ook maakt zij al enige tijd deel uit van Talent Team Holland; de groep jeugdige topsportvrouwen die namens de Koninklijke Nederlandse Baseball en Softball Bond meedraait in de hoogste landelijke competitie.
Ze heeft zich de laatste jaren volledig gespecialiseerd in haar veldpositie als pitcher. En dat betekent veel ballen zo hard mogelijk gooien. "Ik kan als pitcher een wedstrijd maken en breken, dat is het leuke eraan", vertelt zij. Minder fijn is dat ze na ieder duel pijntjes heeft, zeker wanneer ze zo'n 120 ballen gegooid heeft. "Ik gooi vrij hard, toch wel zo'n honderd kilometer per uur. Al heb ik het nog nooit laten meten."
Maar wat is er nu zo leuk aan softbal, toch niet bepaald een typische meidensport. Over het antwoord moet ze enige tijd nadenken, maar dan komt eruit dat ze vooral het teamaspect leuk en belangrijk vindt. Bovendien is de sport onvoorspelbaar.
Het doel is dan ook om zich te blijven doorontwikkelen tot het echte Nederlandse softbalteam. Eerder volgde ze ook al een softbalkamp in de Verenigde Staten, maar studeren in het sportwalhalla is voor de MBO-student geen optie. "Ik zit in het laatste jaar van mijn opleiding maatschappelijke zorg voor specifieke doelgroepen. Dat wil ik afmaken en daarna door naar het HBO.
Van studeren kwam de voorbije weken weinig terecht. Kramer was met het Nederlands team vooral druk doende met trainen en het spelen van oefenwedstrijden. In Florida verwacht zij een gekkenhuis en iets dat ze nooit meer meemaakt. "Maar we gaan natuurlijk ook lol maken."