Djoke van Marum gehuldigd na bronzen plak EK paravolleybal
Een bronzen plak op het Europees Kampioenschap paravolleybal was voor de gemeente Huizen reden om Djoke van Marum te huldigen.
HUIZEN Djoke van Marum is door wethouder Marianne Verhage in de bloemen gezet en gehuldigd vanwege haar bronzen plak op het Europees Kampioenschap paravolleybal. Ook haar vader kreeg als trouwe supporter een bos bloemen.
Van Marum speelde ooit staand volleybal, maar dystrofie gooide roet in het eten. Nadat ze nog met een brace had gespeeld, kwam het moment dat het niet meer ging. Rolstoeltennis was toen de eerste sport die op haar pad kwam en daar behaalde ze al een A-status mee. "Op een gegeven moment had ik twee keer een A-status, voor tennis en volleybal", vertelt ze.
Interlands
Inmiddels heeft ze al 306 interlands met het paravolleybalteam op haar naam staan en diverse Paralympische Spelen in de 25 jaar dat ze deze sport beoefent. "Toen het nationaal paralympisch zitvolleybalteam werd gepresenteerd in het eigen centrum, bleek er geen lift te zijn en de presentatie was op de bovenste verdieping. Dat soort dingen. Ook was er nergens geld voor, dus als we een trainingsweekeinde weg gingen, nam iedereen maar wat mee. Ik heb wel eens in een materiaalhok geslapen op wat matrasjes. We deden het gewoon", zegt ze met een grote lach.
Inmiddels is de sport veel professioneler geworden. "Er wordt gelet op voeding, op rust, er is een psycholoog aanwezig. Ook is er media bij gekomen, dus moeten we opletten wat we zeggen." Het succes van Djoke komt niet uit de lucht vallen. Ze is inmiddels 58 jaar en doet nog steeds mee. "Daar train ik ook hard voor. Bijvoorbeeld krachttraining."
Triatlon
Omdat het team zich niet had gekwalificeerd voor de spelen in Rio in 2016 zocht ze 'even' een andere uitdaging. Ze las iets over de paratriatlon en probeerde het een keer uit. "We mochten meteen met een zwemsuit zwemmen. Ik heb vroeger veel gezwommen en toen ik in het water lag, deed ik eigenlijk meteen weer de borstcrawl. Daar was ik zelf verbaasd over. Fietsen kon ik ook al, alleen het lopen zou rollen moeten worden. Ik heb eerst mijn oude tennisrolstoel gebruikt en inmiddels een tweedehands gekocht om te kijken wat het beste is voor mij.
Na WK in eigen land volgend jaar stopt ze met Oranje
Behulpzaam
"Ik kijk altijd naar hoe ik dingen wel kan doen", zegt ze. "Ik kan weinig met één arm en één been. Ik probeer nu te kijken hoe ik mijn linkerarm wel kan inzetten om de rolstoel voor te bewegen. Mijn broer is heel technisch en die heeft nu iets getekend. Ik heb een extra wiel op mijn wiel nodig met een uitsteeksel dat ik kan vastpakken en dan kan ik daarmee het wiel draaien."
Ook bedacht ze hoe ze het beste in en uit het water kan komen. "Ik draag altijd braces. Ik heb een oude leeggehaald en die gebruikt met behulp van krukken. Triatleten zijn heel behulpzaam, heb ik gemerkt. Bijvoorbeeld om de rits van je zwemsuit te sluiten of mijn krukken weg te leggen."
De triatlon wil ze niet op topsportniveau gaan beoefenen, maar gewoon om aan het sporten te zijn. "Ik zou eigenlijk vorig jaar meedoen in Huizen, maar helaas ging dat niet door. Toen mocht ik in Zeewolde meedoen, tussen allemaal valide atleten. Mijn enige doel was om niet laatste te worden." Van de 146 deelnemers wist ze er uiteindelijk toch een aantal te verslaan en werd 125ste.
WK
Ze gaat haar topsportcarrière op het gebied van volleybal volgend jaar beëindigen. "Dan is het WK hier in Nederland. Op hele bijzondere locaties, zoals een theater. Niet in de zaal. Ons doel is om een topvijfplaats te behalen. Dat is reëel. Natuurlijk gaan we voor de hoogst mogelijke plaats. Daarna stop ik, maar ik blijf wel spelen bij ALVO in Almere."