Jubilerende vrijwilligers thuishulp krijgen bloemetje voor hun inzet
Vrijwiligerscentrale Huizenvoorelkaar heeft voor het eerst jubilerende vrijwilligers in het zonnetje gezet en blijft dat doen.
HUIZEN "Vrijwilligerswerk, dat doe je niet zomaar, dat doe je met je hart en dat doen jullie", opende de nieuwe directeur van de Vrijwilligerscentrale Huizenvoorelkaar, Jolanda Westrum, de bijeenkomst waar de jubilerende vrijwilligers in het zonnetje werden gezet. "We zijn blij met jullie en het is ook niet niets dat jullie je al jaren inzetten. Daar willen we even bij stilstaan."
Van de twaalf jubilerende vrijwilligers is zelfs iemand al dertig jaar actief. "Bijzonder, niet te omschrijven. Zo'n moment moet je markeren met een strik eromheen." Vervolgens nam Kristel Mensink het woord en sprak alle jubilarissen persoonlijk toe. Hierdoor werd het afwisselende werk bij de vrijwillige Thuishulp zichtbaar.
Loretta blijkt met haar dertig jaar degene die het langst actief is. "Eigenlijk al langer", vult ze aan. Voordat ze werd 'overgenomen' door de vrijwilligerscentrale was ze al actief in de wijk Stad en Lande. Ze bood hulp aan eenieder die het nodig had in de nieuwbouwwijk, waar mensen vaak van buitenaf kwamen en nog niet zo veel mensen kenden. "Je had je opgegeven voor het herstellen van kleding en wandelen. Dat heb je ook wel een aantal keer gedaan, maar je bent vooral al jaren Maatje geweest."
Vrijwilligster Mies vierde haar 25-jarig jubileum. "Eigenlijk is dat al meer, want ik ben gestopt en weer begonnen", lichtte ze toe. Uit een anekdote blijkt dat de vrijwilligers ver gaan in hun inzet. "Ik heb een keer een hondje uitgelaten voor iemand terwijl ik doodsbang ben voor honden", zegt Mies met een van afschuw vertrokken gezicht.
Janneke en Charlotte zijn respectievelijk 15 jaar en 10 jaar vrijwilliger. Janneke is op dit moment Maatje van een mevrouw van 97 jaar. "Ik ben dat nu al zes jaar en ze is er nog steeds. Je bouwt een band met elkaar op." Charlotte begon met vrijwilligerswerk toen ze op haar zestigste kon stoppen met werken. "Ik wilde iets doen met mijn hoofd, hart en handen", vertelt ze. "Ik ben uiteindelijk bestuurslid geworden ergens, doe dit vrijwilligerswerk met mijn hart en ben gaan kleien."
De twee mannen in het gezelschap zijn vijf jaar vrijwilliger. Het zijn Elbert en Karel. Elbert is de vervoerder en tijdens de bijeenkomst krijgt hij nog een telefoontje van een mevrouw die bij het ziekenhuis staat en graag weer naar huis wil. Hij rijdt regelmatig mensen naar afspraken. "Meestal blijf ik wachten, maar dat kon vandaag niet." Hij straalt en vertelt dat hij het erg leuk vindt. Inmiddels heeft hij op deze manier 330 keer iemand kunnen helpen. Karel is meer een klusjesman bij de Thuishulp. Hij hangt lamellen op, vervangt een lampje, bevestigt een plaatje op een scootmobiel en is ook vaak in tuinen te vinden. Daarnaast begeleidde hij een jongeman op maatschappelijke stage. "Dat was erg leuk om te doen." Hij heeft in vijf jaar tijd 225 keer iemand kunnen helpen.
Manja en Mariëtte zijn ook vijf jaar vrijwilliger. Manja werd bij een van haar Maatjes eigenlijk min of meer een mantelzorger, omdat deze persoon vrijwel geen sociaal netwerk had. "We hebben vaak overlegd hoe je dingen kon aanpakken", vertelt Kristel. Mariëtte hielp veel Maatjes die het moeilijk hadden na verlies of door een depressie. Kristel: "Je wilde ze zien opknappen en vertelde vaak uitgebreid in mails hoe het ging." Caroline is vijf jaar vrijwilliger op het kantoor. Inmiddels gaat zij ook op huisbezoek om mensen die hulp nodig hebben te ontmoeten en aan de juiste vrijwilliger te koppelen. Kristel: "Je vindt het zo leuk dat je er zelfs je werk van wilt maken." Drie vrijwilligers konden er niet bij zijn. Dit zijn Karin, die tien jaar vrijwilliger is, en Necky en Suzanne die vijf jaar vrijwilliger zijn. De vrijwilligerscentrale zal in de toekomst vrijwilligers met een jubileum in het zonnetje blijven zetten.