Tentoonstelling 'Kracht uit geweld' in bibliotheek geopend
Cijfers tonen aan dat er in elk klas een kind zit dat wordt mishandeld. Esther maakte het zelf mee en vond net als anderen in kunst haar uitlaatklep.
HUIZEN Wethouder Maarten Hoelscher heeft maandagmiddag de tentoonstelling 'Kracht uit geweld' in de bibliotheek aan Plein 2000 geopend. De kunstwerken van mensen die te maken hebben gehad met huiselijk geweld of kindermishandeling zijn tot en met 31 december te zien op de bovenste etage van de bibliotheek.
"Vandaag is de Week tegen Kindermishandeling begonnen. Uit de cijfers blijkt dat in elke klas wel een kind zit dat hiermee te maken heeft", liet de wethouder weten tijdens de opening. "Kindermishandeling moet de wereld uit en iedereen kan daar een bijdrage aan leveren, groot of klein. Het thema van de week is 'Ik maak het verschil'. De kunstenaars maken het verschil met hun werk dat hier te zien is."
Eenzaamheid
Wat hem opviel was de eenzaamheid die in veel werken naar buiten komt. "Ik kan me niet indenken hoe dat voelt. We moeten dit echt bespreekbaar maken." Esther Veerman, initiator van de tentoonstelling, vertelde daarna haar persoonlijke verhaal. Door incest liep zij een trauma op. Van een kind dat goed kon leren, werd ze stil en teruggetrokken. "Ik ging mijn spanning afreageren door met mijn schoen over mijn hak te wrijven tot deze bloedde. Ik deed aan zelfbeschadiging, maar niemand vroeg door over het waarom", zegt ze.
Schuldig
Ze voelde zich ook nog eens schuldig over wat er allemaal was gebeurd. "Ik moest voor Engels eens een gedicht maken en daarin beschreef ik wat het met me deed en ik herkende niet eens waarom ik dat had opgeschreven. Ook moest ik eens een lp-hoes maken en daarop tekende ik onbewust ook de dader. Ik ging enorm overcompenseren en deed tijdelijk twee studies en nam zangles op niveau."
Bij haar bevalling begon een herbeleving van wat ze als kind allemaal had meegemaakt. Ze moest uiteindelijk opgenomen worden. Ook hier vroeg niemand door. Het duurde lang voordat erkend werd wat er met haar mis was en voordat ze met de juiste begeleiding aan haarzelf kon werken. In het begin kon ze ook niet verwoorden wat er allemaal was gebeurd. "Ik tekende. Daarin kon ik mijn verhaal kwijt." Haar verleden had ze ook opgeslagen in haar lichaam, met als gevolg dat ze chronisch minder weerstand heeft. Ze is vaker ziek en werd ook afgekeurd voor het werk dat ze deed.
"Ik geloofde in het begin niet dat ik recht had op een normaal leven, al wilde ik dat zo graag", laat ze weten. Uiteindelijk is ze stapje voor stapje gekomen tot waar ze is. "Het is wel een kwestie van blijven oefenen. Niets is mij aan komen waaien. Ik heb het allemaal moeten leren. Maar we leven nog en zijn opgestaan. Dat laten we zien in onze werken."
Wie hulp nodig heeft of vragen, kan terecht bij Veilig Thuis Regio Gooi en Vechtstreek via 0800-2000 of voor meer informatie gaan naar veiligthuisgv.nl. In acute noodsituaties moet 112 gebeld worden.
'Ik geloofde in het begin niet dat ik recht had op een normaal leven'