'Bang om het lachertje van de wereld te worden'
Met hun motorboot No Limit 1550 trotseren de gebroeders Edzard en Peter Braam uit respectievelijk Blaricum en Laren de onvoorspelbare Atlantische Oceaan. Wel in etappes, zo blijkt. De Blaricummer runde als vaatchirurg jarenlang een kliniek in Assen en zijn oudere broer Peter woonde als verkeersvlieger een periode in Bahrein. Ondertussen zijn ze beiden al een poosje gepensioneerd.
Laren/Blaricum De broers Peter en Edzard Braam hebben een bijzondere reis achter de rug. Zij legden met de Four Seasons, een oersolide stalen motorboot gemaakt door de Groningse werf No Limit Ships, 11.000 mijl over de Atlantische Oceaan af. "De een beklimt de Mount Everest en wij hebben met de motorboot een reis over zee afgelegd. Het is een vorm van zelfkastijding, maar wij wilden per se de oceaan heen en terug varen", zegt voormalig verkeersvlieger Peter (70).
Maar ze waren niet alleen. Er was altijd een derde man aan boord en op een enkel moment zelfs een vierde. Ook familie stapte op; op de heenreis ging hun jongere broer en fotograaf Jurgen mee en op de terugreis kwam Joost, de zoon van Peter, erbij. Sommigen verklaarden de broers voor gek, maar de twee wisten drommels goed waar ze aan begonnen. Tenminste, de voorbereiding was tot in de puntjes verzorgd. Ze volgden een veertien weken durende cursus bij de Royal Yachting Association in Gibraltar en behaalden daarmee beiden hun brevet. "We zijn door de examinator echt gemangeld en hebben het niet voor niks gekregen."
Het traject van dik 20.000 kilometer is niet in één ruk gevaren. De heenreis startte eind augustus 2016 en nam zeven weken in beslag. Ze voeren de noordelijke route - ook wel Vikingroute genoemd - via Engeland, Schotland, Orkney eilanden, Faroe eilanden, IJsland, Groenland, Canada en de Verenigde Staten. In Florida pakte het gezelschap het vliegtuig terug naar Nederland. De boot bleef achter en was tijdens een drietal botenshows voor publiek te bezichtigen. In die periode liet ook orkaan Irma van zich horen, maar de Four Seasons gaf geen krimp. "De kade was kapot, maar de boot had geen schrammetje en lag erbij alsof er niets gebeurd was. Echt de ultieme vuurdoop."
Eind 2017 werd aan de terugreis begonnen, maar kort daarna weer onderbroken. Er ontstond discussie in de bemanning: een opstapper vond het te link om verder te varen. Op dat moment niet leuk, maar achteraf gezien een goede beslissing, want met alle oceaandepressies was het niet de beste tijd om te gaan varen, zegt ex-vaatchirurg Edzard (69) uit Blaricum.
Begin mei werd alsnog de zuidelijke Azorenroute (via Bermuda, Azoren, Spanje en Guernsey) afgelegd. Maar toen zat de Blaricummer met samengeknepen billen, want hadden ze op het lange traject van Bermuda naar de Azoren wel voldoende brandstof aan boord? Edzard had vooraf al het zekere voor het onzekere genomen en op het voor- en achterdek bladdertanks (een soort rubberen matrassen) die - naast de 3800 liter in de vaste tank - goed waren voor 1500 liter extra brandstof, laten aanleggen. Hij rekende en rekende en maakte via de satelliet zelfs contact met de werf om de rekensom ook daar voor te leggen. "Als we toen zonder brandstof waren komen te zitten, waren we het lachertje van de wereld geworden en dat zou de grootste fout zijn geweest. Ik heb er zelfs over gedroomd." Maar de onzekerheid was onnodig: de tussenstop werd ruimschoots gehaald.
Afgelopen zondag voeren ze de Haven van Rotterdam binnen. Met veel afzien hebben zij de grilligheden van de oceaan in al haar facetten overwonnen: mooi weer met een spiegelgladde zee, maar ook met mist en ijsbergen. En niet te vergeten depressies die zorgden voor huizenhoge golven waardoor het leven aan boord nog het best te vergelijken was met een rollercoaster. "Het was net een apenkooi", zegt Peter uit Laren, die tevens de kok op het schip was. Hij wordt nooit zeeziek en wist onder alle omstandigheden een lekkere maaltijd op tafel te toveren. Vermoeiend was het ook. De 'hondenwacht' (van middernacht tot 04.00 uur) was het zwaarst. "Je bioritme is van slag."
Nieuwe uitdagingen zijn er ook: Edzard overweegt serieus de 88-tempels-route in Japan te lopen ("Kan ook per taxi", lacht hij) en Peter gaat in Canada, waar hij ooit gewoond heeft en een stuk grond bezit, eigenhandig een loghouse (blokhut van boomstammen) bouwen.
Chef-kok Peter over leven aan boord: 'Het was net een apenkooi'
