'n Aauwudkuiertjen deur 't bós deur bij Oud Naerden
'k Had in 't Nijwsblad vur Huizen ëlezen dat je mót de Historische Kring Huizen gaen kuieren kónnen bij Oud Naerden, ónger laiding van Jan Rebel. Mót de HKH óp Naerder banning kuieren had 'k alderies eerder ëdaen, mar da's 't mooie van oud wurren nij, 't meeste was 'k alweer vergeten …
Vrijdag de 26ste wurden we 's aauwus óm zeuven uren verwuchten bij 'Theehuis Bós & Hai', mót je fiets bij je. Verzamelen vur een kuiertjen, mót je fiets bij je … de vurrëge keer vreug 'k m'n aigen of wéël of t'r nou nijt snees wazzen, hullie of ik … As ik an Oud Naerden denk, dan denk ik an de vrogere spøltuin en 't strangd wat daernaest lag, mar d'r schijnt nog vule meer ëweest te hemmen, waar ik gien weet van het, mar da's al gauw.
Dat de roëmsen hier in, of bijkangs in, 't darp bevurbéëld 'n kloëster ëhad hemmen, ha'k nog nooit eerder ëhoord. Ik was nijwsgierig ëwurren deur dat aindjen tekst, dus hem 'k m'n aigen ómslag ópëgeven, vurdat 't gien meer kón, je weten ómmerst nooit hoovuul minsen d'r mie wullen. Een bietjen van de geschiedenis ofweten kan nooit gien kwaad nij, al bin 'k bange dat je 'n koo eerder leren fietsen as dat je mijn wat zinnigs leren kannen ...
't Draigden 'n bietjen, mar óp 'n enkelde spat nae is 't mooi droëg ëbleven, dat vul nijt teugen. D'r wazzen meer as twijntig minsen óp ovvëkómmen, da's 'n héël koppeltjen nij.
Aldereerst gungen we naer 'n vekansiehuis, dee 'n man in de dartiger jaren had laeten bouwen vur de Amsterdamse kijer. Dee kónnen daer 'n bietjen bijkleuren en spølen mót de vekansies. Dee man had 't zwaei denk ik, aarst dooë je zukke dingen nijt, lijkt mijn.
Jan duidden alles goeëd uit, dee man het 'r in deurëleerd, dat kan gien aarst. We kregen allemol 'n ding óp óns hoëfd, 'n 'oortje' neumen ze dee óp z'n steeds, zoëdatte we dum goeëd verstaen kónnen, zónger dat ie schraewen mós. Ze vijnden wat uit teugesworig nij.
We leupen oëk nog deur 'n "sterrebós" deur, daer ha'k nog nooit van ëhoord, wel van de Sterrebóslaan. Nou weet 'k teminsten metéënen waar of dee naam vandaan ëkómmen is. We hemmen oëk nog óp de Vijverberg ëstaen, de vijver lag vroger óm de berg héëne en is nou spølplaes ëwurren. Zoë steek je nog ëries wat óp nij, vur zoëlang as 't hangen blijft …
Jan vertelden oëk nog dat 'r in de oorlog ofweergeschut ëstaen had, óm overvliegende vliegmesienes dee uit Engelangd uit kwammen óp Duislangd an, uit de lucht uit te schieten, oëk nooit ëweten dat dat hier in de buurt ëstaen het.
We mózzen gedurig 'n ainde veder kuieren, dat vul mijn 'n bietjen teugen, ik wier d'r zuiver bórstig van, 'k bin oëk gien éënentwijntig meer nij.
Je mózzen goeëd óp de paajen blijven en uit je doppen kijken dat je je nek nijt brakken, want d'r laggen verschaien losse takken. Wat we oëk ëzien hemmen; 'n ijskelder, dee ha'k nog nooit buiten ëzien, wel ónger dee groëte ouwe huizen óp 's Gravelangd, waar 'k vroger welderies werkten.
Ónze fietsen hadden we noëdig óm van de éëne naer de are plak te fietsen, daervandaan gungen we dan weer een aindjen kuieren, achter Jan an.
'k Zal vast wat vergeten wezen, 't was oëk arg vuul óm allemol te ónthouwen, mar 'k het geneuten! 'n Echte anraejer vur de minsen dee wat meer van 't darp weten wullen. Weer bedankt Jan!
Kréëlis van lange Kees van Wessel Spek
Deze rubriek staat vanaf donderdag ook op onze website NieuwsbladvoorHuizen.nl met een vertaling in het Nederlands. Daarnaast staat er ook een gesproken versie van deze rubriek op de website om te horen hoe het in het Huizers klinkt.