Woon-zorgcentrum Voor Anker viert 65-jarig jubileum met feestweek
Voor Anker bestaat dit jaar 65-jaar en viert dat met een feestweek. Geloof speelt naast zorg nog steeds een hoofdrol in het van oorsprong hervormde 'oudeliedentehuis'.
HUIZEN Woon-zorgcentrum Voor Anker aan het Oranje Nassauplein 100 viert deze week het 65-jarig bestaan met een feestweek. "Eigenlijk bestaan we pas 30 augustus 65 jaar, maar in verband met de vakantie van personeel en vrijwilligers vieren we het nu al", vertelt locatiemanager Patrick Koelewijn, die leiding geeft aan de intramurale teams die in Voor Anker werken.
De eerste steen van het centrum werd in 1954 gelegd door dominee Van Dop, predikant in Huizen. Het toen nog 'oudeliedentehuis' werd gebouwd op initiatief van de Hervormde Gemeente, die daarvoor de Nederlandse Hervormde Stichting voor Verzorging van ouden van dagen oprichtte. Voor de naam van het tehuis werd via het kerkblad een wedstrijd uitgeschreven. Veel inzendingen betroffen een naam met 'avond' erin. Het bestuur van de stichting koos uiteindelijk voor de naam Voor Anker, omdat het zo mooi refereerde aan het visserijverleden van het dorp. Inmiddels is het woon-zorgcentrum in handen van Amaris Zorggroep. De hervormde identiteit speelt nog wel een rol. Het centrum heeft een christelijke betrokkenheid en er zijn wekelijks kerkdiensten. Daarnaast wordt nog trouw elke week op vrijdag het kerkblad voorgelezen via de Kerkradio op Kanaal 5.
Die christelijke achtergrond is ook de reden geweest dat Aagje Imthorn zo'n 6,5 jaar geleden koos om te gaan wonen in Voor Anker. "Ik kom oorspronkelijk uit Katwijk aan Zee. Mijn man was militair in Crailo en we kregen een huis in Laren. Toen we wat anders wilden, kwamen we in Huizen te wonen", vertelt de kranige 95-jarige. Na haar scheiding kwam ze alleen te staan en op een gegeven moment merkte ze dat ze niet meer alleen kon wonen. "Ik merkte dat ik overal bij moest gaan zitten. Mijn hoofd is nog prima, maar mijn benen niet en ook mijn armen doen zeer als ik mezelf op moet drukken."
Het geloof heeft altijd deel uitgemaakt van haar leven. "Ik ging altijd naar de Meentkerk. Ik geloof en ben zo opgevoed. Daarom koos ik voor Voor Anker, omdat het een christelijk tehuis is. Ik voel me hier thuis. Woensdagmorgen is er altijd een meditatie en ik ga ook altijd naar de zangmiddag waar we psalmen zingen." Ze is een liefhebber van koren en het optreden van Deo Juvante tijdens deze feestelijke week op maandag in de Nieuwe Kerk is dan ook een van de activiteiten die ze gaat bezoeken.
"Een werkgroep met mensen uit de verschillende geledingen is maanden bezig geweest met het jubileumprogramma", vertelt Patrick. "Het is een afwisselend programma geworden voor iedereen die zich betrokken voelt bij Voor Anker, voor bewoners, hun familie en mantelzorgers, de vrijwilligers en de werknemers. Elke dag zijn er verschillende activiteiten." Tijdens het interview zijn er bijvoorbeeld de Feestspelen, sportieve activiteiten voor iedereen. Ze willen Aagje, netjes mevrouw Imthorn genoemd, laten koekhappen. Daar heeft ze echter nu geen tijd voor. "Ik doe mee aan waar ik zin in heb", vertelt ze. "Ik ben geen type dat op mijn kamer blijft zitten, maar vind het ook wel lekker om alleen te zijn en tv te kijken." Over een toekomst denkt ze niet na. "Die heb ik niet. Ik ben hier om dood te gaan. Niet dat ik dat wil hoor, ik wil graag leven, maar als ik mijn ogen vanavond sluit en er morgen niet meer ben, is dat ook goed. Ik geniet van elke dag, maar ben wel 95 hoor."
Patrick blikt nog wel vooruit. "Het oudste gedeelte van Voor Anker is wel toe aan een verbouwing. Daar gaan we binnenkort voor om tafel zitten. Dat zal nog wel een paar jaar duren, maar voor het 70-jarig bestaan hoop ik wel dat het gereed is."
Hij volgt de ontwikkelingen in de zorg op de voet. "Het is allang niet meer zo dat je er net als mevrouw Imthorn zelf voor kunt kiezen om hier te wonen. Je moet nu eerst langs het Centraal Indicatieorgaan Zorg om de juiste indicatie te krijgen." Ouderen moeten het liefst zo lang mogelijk thuis wonen, dus als ze in Voor Anker terech komen, is er echt wel iets met ze aan de hand. "We zien ook dat dementie toeneemt. Inmiddels hebben we al drie gesloten afdelingen."
Hij vervolgt: "De zorg staat onder druk. Dat weten we allemaal en dat merken we hier ook. We zijn afhankelijk van wat het Rijk doet. Personeel is moeilijk te krijgen, maar gelukkig zijn hier veel enthousiaste zorgmedewerkers die heel trouw zijn en al lang bij ons werken. Gelukkig zijn er ook veel vrijwilligers die de leuke dingen met bewoners doen, zoals een wandeling maken of een kopje koffie drinken. Onze aandacht gaat alleen uit naar de zorg. Het intramurale team zorgt voor de bewoners van 100 appartementen binnen onze muren en er zijn ook nog eens 130 woningen hierbuiten, waar het extramurale team voor de zorg verantwoordelijk is. Wonen staat bij ons op de voorgrond, net als welzijn. We willen iedereen elke dag een mooie dag bezorgen met de zorg die nodig is."
'Ik geloof en ben zo opgevoed. Daarom koos ik voor Voor Anker'