Feestelijk afscheid bij De Springplank van directeur Leo en juf Jolanda
Leo Ruiters vertrekt na 33 jaar als directeur van De Springplank. Samen met juf Jolanda, die met prepensioen gaat, kreeg hij een feestelijk afscheid. Ze blikken terug en een beetje vooruit.
HUIZEN Basisschool de Springplank heeft dinsdag feestelijk afscheid genomen van directeur Leo Ruiters en juf Jolanda Dekker. Beiden werden van huis afgehaald voor een programma dat eigenlijk nog geheim moest blijven, maar waar af en toe toch wat van doorsijpelde. "Dan zag ik weer dat een leerling een andere aanstootte en zei dat die zijn mond moest houden", aldus Jolanda.
Leo neemt na 33 jaar afscheid als directeur. Hij werkte daarvoor als leerkracht bij De Wingerd. In die tijd, 1986, was het niet vanzelfsprekend dat leerkrachten altijd werk hadden. Leo: "Ik was als laatste in dienst gekomen en zou als eerste op straat komen te staan. Dus ging ik maar eens informeren of ik dan zelf niet een school kon oprichten. Ik vond school vroeger als leerling niet leuk en bedacht me dat dit de kans zou zijn om het op deze manier zelf leuk te maken voor de leerlingen en de leerkrachten", zegt hij. Voor de baan als directeur moest hij daarna nog wel solliciteren, maar dat ging goed en hij werd aangenomen.
"Ik had eigenlijk geen idee waar ik toen aan begon. Vrijdagmiddag stond er iemand anders voor mijn groep 8 en kon ik de rekeningen betalen of het magazijn opruimen. Toen hadden we ook nog maar 16 leerlingen in een noodschool op het Ellertsveld." Het onderwijs was toen deels op het Daltonprincipe gestoeld. "Dat kwam omdat we een combinatiegroep van 4 tot 8 hadden. In het Daltononderwijs kon je zo werken dat er ook tijd was om de leerlingen per niveau les te geven", legt Leo uit.
Kort daarna kwam juf Jolanda in beeld. Zij startte haar carrière in Amersfoort. "Mijn dochter zat hier op school en toen ze hoorde dat ik in het onderwijs zat, wilden ze me hier wel hebben. In 1990 begon ik als invaller en in 1992 kreeg ik een vast contract", zegt ze.
In 1992 kreeg de school ook eindelijk de beschikking over een eigen locatie aan de Aristoteleslaan in het toen nog niet bebouwde Vierde Kwadrant. Op het hoogtepunt in 2003 had de school 658 leerlingen en nu zo rond de 550. "Lange tijd hebben we ook nog verdeeld gezeten over drie locaties: hier, het Ellertsveld en de Draaikom. Pas in 2002 konden we allemaal op één locatie terecht", vertelt Leo. "Het grootste compliment dat ik heb gekregen is van ouders die hier zijn komen kijken nadat ze al andere scholen hebben gezien. Namelijk dat het hier zo rustig is, terwijl er zo veel leerlingen zijn."
Sfeer
Jolanda denkt dat dat komt door de sfeer die er op school is; in het team, maar ook bij de leerlingen: "Leerlingen van de bovenbouw kunnen goed opschieten met die van de onderbouw. Dat komt omdat elke klas een maatjesklas heeft waarmee ze samen optrekken."
Nu zij terugkijkt op haar jaren op De Springplank is de passie voor kinderen steeds de rode draad geweest. Dat leidde ook tot een andere ontdekking, namelijk dat ze als clown Appie samen met Flappie een goed duo kon vormen. "We hadden ooit een clown ingehuurd en die was duur. Voordat hij begon had ik als clown verkleed samen met een collega de kinderen al beziggehouden. De kinderen vonden de clown niet eens leuk, en zo werd het clownsduo geboren. Kinderen zijn heel eerlijk. Kers op de taart is dat ik heb kunnen lesgeven aan kinderen met het downsyndroom of die iets speciaals hadden. Daar heb ik me ook in gespecialiseerd." Dat De Springplank ook dit soort kinderen een plek biedt, is niet vanzelfsprekend. "Zeker vroeger niet", zegt Leo. "Dan moest de leraar van de klas zelf namelijk ook aangeven of hij ze les wilde geven. Gelukkig hebben we hier nooit iemand weg hoeven sturen." Jolanda: "Daarom kijken leerlingen hier ook niet op als er iemand is met een handicap of met down. Een klas met een leerling met down is altijd ook een heel sociale klas."
Als Leo terugkijkt dan constateert hij dat hij het fijn vindt om te zien dat hij leerkrachten op school de ruimte heeft kunnen geven om zich te ontwikkelen. "Dat is wel heel dubbel, want dat betekende ook vaak dat ze vertrokken. Die goede leerkrachten zou ik zo graag hebben willen behouden voor deze school."
Leo en Jolanda namen samen afscheid met een hele feestdag. Voor Leo stond dat in het thema van voetbal. "Ik ben een echte liefhebber, maar heb daar eigenlijk nooit zoveel mee gedaan op school. Dat is toch vooral een vrouwenwereld en ik had niet het idee dat zij zich er voor interesseerden. Daarnaast kijk ik uit naar de reünie, want ik ben helemaal niet gek op officiële dingen." Het contact met oud-leerlingen vinden ze beiden leuk en ze hebben er duizenden voorbij zien komen.
Voor beiden is het afscheid nog niet helemaal het loslaten van de school. Jolanda gaat met prepensioen en heeft aangegeven in incidentele gevallen te willen invallen. Leo wordt staflid bij het bestuur van de Stichting RK Basisscholen Huizen, waar hij zich onder andere bezig gaat houden met een droom die hij nog heeft voor De Springplank: een mooie nieuwe school met sportzaal waarin kinderen zich 'op zijn Springplanks' kunnen ontwikkelen. "Het zou gaaf zijn als ik dat nog zou mogen meemaken."