Deze ets van Gerard Drost werd geschonken aan het museum.
Deze ets van Gerard Drost werd geschonken aan het museum.

De bruikleen en de schenking

Deze ets is verschillende keren voorbijgekomen op Facebook. We meenden een kleinere print te hebben van deze afbeelding. Dat bleek niet zo te zijn.

Het was ons bekend dat er een exemplaar van deze ets in het bezit was van het Noord Hollands Archief. Van dat soort instanties zijn de termijnen voor bruikleenaanvragen lang. Dat zou voor deze tentoonstelling niet meer gaan lukken en eigenlijk hadden we het al opgegeven. Geluk wilde dat de ets ons werd aangeboden als bruikleen voor de tentoonstelling Krakend Koud.

Het is een ets van Gerard Drost. In het begeleidende boekje bij de tentoonstelling schrijven we over hem: ‘Gerard (Gerardus Albertus) Drost (1895-1986), geboren en overleden in Amsterdam, laat ons zien hoe streng de vorst kon zijn. Op zijn ets van de scheepswerf van Huizen (1926) zijn de botters op de wal getrokken. Hij woonde in Huizen van 1921 tot 1939.
Drost maakte schilderijen, tekeningen, aquarellen en etsen van havengezichten, landschappen, portretten, stadsgezichten en stillevens. Zijn stijl was figuratief en impressionistisch. Drost reisde veel, van Terschelling tot Bretagne. Hij was onder andere lid van Maatschappij Arti et Amicitiae Amsterdam en van de Vereniging van Beeldende Kunstenaars De Onafhankelijken. Vanaf 1941 was hij werkzaam als docent bij het Rijksopleidingsinstituut voor Teekenleraren in Amsterdam.’

Maar toen kwam het cadeautje. De bruikleengever realiseerde zich goed dat er een investering in de lijst gedaan moest worden door het museum. Hij vond dat de ets meer op zijn plaats was in het museum dan in zijn collectie en besloot deze te schenken aan het museum. Zo werd de bruikleen omgezet in een schenking.

Dankbaar zijn we. Dit is een prachtige aanwinst natuurlijk. Dit soort werk wil je graag laten zien. Het heeft een cultuurhistorische waarde omdat het een beeld geeft van een koude winter voor de afsluiting van de Zuiderzee. Vermoedelijk bij de scheepswerf van Schaap. In de museale wereld kent men geen economische waarde aan objecten toe, maar wel of het van waarde is voor een bepaalde collectie. Moge duidelijk zijn dat dit voor de collectie Huizen een bijzonder object is.
Volgend jaar gaan we onze collectie ‘opruimen’. Simpel gezegd: de dubbelen gaan eruit en dat geeft ruimte voor datgene dat we graag toe zouden willen voegen. Er is voldoende ruimte voor dit soort parels. Heeft u nou een parel in uw collectie en weet u zeker dat u die nooit boven de bank zult hangen? Wellicht is dat net als deze parel, precies datgene wat wij missen.