Huizer Insigne voor Els Dieben-Kok van Stichting Reanimatie Huizen
Het bestuur had het geheim voor haar gehouden, maar bij haar afscheid kreeg Els Dieben-Kok het Huizer insigne. 'Stiekemerds, dank je wel', was haar reactie.
HUIZEN De woonkamer van Henny en Jan Vos zit vol met veelal dames. Er wordt verzameld voor een etentje en er wordt afscheid genomen van voorzitter Els Kok-Dieben (80), veertig jaar actief voor de Stichting Reanimatie Huizen, zelfs nog voor het een stichting werd.
Na lovende woorden van haar medebestuursleden krijgt ze een prachtig klein beeldje van een hart dat gevormd wordt door twee mensen. Bij haar 30-jarige inzet voor de Stichting Reanimatie Huizen had ze ook al een beeldje gekregen van Hartstichting Nederland. Toen van een hartje. Haar inzet was toen al bijzonder.
Sterke stichting
De laatste tien jaar is er hard gewerkt om een sterke stichting te krijgen. Naast vergaderen ondersteunde Els de cursussen en maakte de poppen schoon. Daarnaast waren er de etentjes, waar ze zal worden gemist, melden haar medebestuursleden.
Huizer insigne
Net als ze het beeldje heeft gekregen gaat de deurbel. Loco-burgemeester Roland Boom wandelt de woonkamer in. Nog voordat Els kan bijkomen van alle aandacht, meldt hij dat hij het heel bijzonder vindt om haar het Huizer insigne te mogen overhandigen. "Het is een blijk van het college voor uw inzet voor de maatschappij in zijn geheel", zegt hij. "U bent een van onze pareltjes en namens het gemeentebestuur mag ik deze bij u opspelden."
'Blijk van waardering voor uw inzet voor de maatschappij'
Ouderraad
Naast haar werk voor de Stichting Reanimatie, waar ze in 2006 een van de mede-oprichters was, zette zij zich ook in voor de bibliotheek van de rooms-katholieke basisschool Het Baken en was zij lid van de ouderraad van de christelijke Scholengemeenschap Stad en Lande. Daarnaast gaf zij bij de Rooms-Katholieke parochie Huizen-Blaricum dertig jaar lang leiding aan allerlei werkgroepen en was zij lectrice en lid van het kerkkoor.
En alsof dat nog niet genoeg was, deed ze ook vrijwilligerswerk voor de ouderenbonden KBO en PCOB en was zij vanuit de plaatselijke afdeling KBO-lid van de Contactgroep Ouderenbeleid Huizen en de Samenwerkende Ouderenbonden. Daarin nam zij deel aan het overleg met de gemeente Huizen over ouderenbeleid en ouderenhuisvesting. "Een indrukwekkend resumé", aldus de loco-burgemeester.
Glunderend kijkt Els in het rond en zegt: "Stiekemerds", met een grote glimlach op haar gezicht. "Dank jullie wel."
Verpleegkundige
Ze begon met de reanimatiecursussen toen ze na haar huwelijk moest stoppen met werken. "Ik was verpleegkundige en samen met een groep vrouwen kwamen we op het idee om zoiets op te zetten." Ze volgde nog een speciale opleiding voor de hartreanimatie. "Dertig jaar geleden ben ik daar mee gestopt. Ik had mijn opleiding als verpleegkundige in Nieuw Zeeland gedaan, omdat we daar toen tijdelijk woonden. Ik had geen BIG-registratie en die was toen nodig. Toen ben ik me gaan bezighouden met de organisatie." Van secretaris werd ze uiteindelijk voorzitter van de stichting, ondersteund door medebestuursleden Henny, Betsy en Zwany.
Ze heeft het zo lang volgehouden "omdat het een leuke groep mensen is". Niet alleen het bestuur, maar ook de vakkundige instructeurs die de cursussen en jaarlijkse herhalingen verzorgen. Maar na al die jaren is het tijd om te stoppen. Dat kan ook, want haar werk wordt door de anderen voortgezet.
Zelf heeft ze wel eens iemand moeten reanimeren. "Mijn eerste reactie was wegrennen, maar dat heb ik niet gedaan. Gelukkig met goed resultaat. Deze persoon heeft het overleefd en dat staat niet altijd vast. Het was niet makkelijk en ik stond na afloopt te wankelen op mijn benen." Ze vindt het belangrijk dat mensen leren reanimeren. "Zeker in deze tijd met overal AED's die kunnen helpen. Elke seconde telt en met zoveel apparaten en een netwerk van burgerhulpverleners kunnen we veel mensen helpen."
Cursus
Via hartstichting.nl kun je zien wanneer de Stichting Reanimatie Huizen weer een cursus geeft.