Caty en Henk met de bos bloemen die ze van de gemeente hebben gekregen voor hun 60-jarig huwelijk.
Caty en Henk met de bos bloemen die ze van de gemeente hebben gekregen voor hun 60-jarig huwelijk. Foto: Bob Awick

Caty Bos (80) en Henk Klunder (78) vieren 60-jarig huwelijk bescheiden

Caty werd bewust zwanger om met Henk te kunnen trouwen, inmiddels 60 jaar geleden. Zij was gereformeerd en hij 'heiden'. Het is wel allemaal goed gekomen.

HUIZEN Caty Bos (80) en Henk Klunder (78) waren dinsdag 60 jaar getrouwd. Ze vierden het niet groots, maar er was wel gebak, want de burgemeester kwam langs om ze te feliciteren.

Oorspronkelijk komen Caty en Henk uit Groningen. Ze hebben elkaar ontmoet op hun werk: Picadilly kledingmanufacturen. Henk werkte in het magazijn en Caty op kantoor. "Ik was een voetballer, semi-prof, bij onder andere GVAV, de voorloper van FC Groningen en later bij SC Heerenveen. Ik heb zelfs in het Nederlands jeugdelftal gespeeld. Na de lagere school ging ik naar de HBS, maar na een paar jaar ben ik gestopt. Mijn oom werkte bij Picadilly en heeft een goed woordje voor mij gedaan", vertelt Henk.

Interessant

Caty was er jongste bediende. "De kantine lag een straat verderop van het kantoor bij de fabriek. Ik moest door het magazijn om er te komen en dan kwam ik Henk altijd tegen. Ik vond hem wel interessant, omdat hij ook betaald voetballer was." Hoe ze uiteindelijk ontdekten dat ze verliefd waren, dat weten ze beiden niet meer. "Het ging natuurlijk", zegt Caty. Het begon met Henk die een stukje mee fietste en het eindigde uiteindelijk in een huwelijk, maar niet zonder slag of stoot. "Ik was gereformeerd en Henk was 'heiden'. Hij voetbalde ook op zondag. Dat kon natuurlijk niet. Wij wisten echter zeker dat we met elkaar verder wilden en na anderhalf jaar verkering ben ik bewust zwanger geworden. Dat was een schande voor mijn ouders en toen moesten we wel trouwen."

Sportief

Beiden waren en zijn nog steeds sportief. "We liepen hard voor het werk", vertelt Caty. "Dat heb ik gedaan tot mijn 65ste. Nu wandelen we nog vier keer per week in flinke pas minstens een uur en daarnaast ga ik nog drie keer naar de sportschool in Hilversum. Als het droog is op de fiets en dan komt Henk mij op de fiets halen. Dan beweegt hij ook."
Die sportieve achtergrond van hen leidde uiteindelijk in 1991 tot hun komst naar 't Gooi. "Henk werkte bij een bedrijf van de Agrarische Unie in Groningen dat werd verkocht. Het bedrijf dat de zaak had overgenomen, leed verlies en na een paar jaar wilde ze ook bij het bedrijf waar Henk manager was, gaan bezuinigen." Bij zijn ontslag kreeg Henk een vergoeding mee en daarmee hebben ze uiteindelijk een sportzaak aan de Gijsbrecht van Amstelstraat 162 gekocht. Het kreeg de naam Klunder Sport, een speciaalzaak op het gebied van sport.

Henk: 'Ik was een voetballer, semi-prof, bij onder andere GVAV'

Kinderen

Het paar had inmiddels twee kinderen, een zoon en een dochter. Hun dochter werkte in de zaak en spande tennisrackets. "We waren gespecialiseerd in tennis. Ze spande een keer tennisrackets bij het ABN AMRO-toernooi en toen werd ze gevraagd door een Amerikaan om bij hem in de zaak te komen werken. Ze heeft de hele wereld over gereisd om bij toernooien rackets te spannen van grote tennissers zoals Agassi. Uiteindelijk is ze met een Amerikaan getrouwd en woont nu in Amerika.
Het paar woonde boven de winkel en toen hun zaak in 2008 failliet ging, kwamen ze terecht in Huizen. "We moesten door de zaak heen om naar de woning te komen, dus daar konden we niet blijven wonen."

Hard gelag

Het was even een hard gelag, dat de zaak het niet ging redden. "Om diverse redenen, onder andere door de opkomst van het internet, maar ook omdat een van onze medewerksters om de hoek een eigen zaak begon. We beschouwden haar als een dochter. Ze heeft het ook niet gered, na drie jaar ging die zaak ook failliet."
Toen ze in Huizen kwamen wonen, waren ze snel verkocht door de woning. Licht, en een beetje apart. "Daar houden we wel van." 't Gooi hebben ze nooit anders ervaren als Groningen. "Maar we passen ons ook makkelijk aan."
Dat de burgemeester langskomt, vinden ze leuk. "We zijn heel gemakkelijk in de omgang." Toen ze trouwden waren ze niet zo bezig met het idee dat ze ooit zoveel jaar getrouwd zouden zijn. "Maar het is inderdaad bijzonder dat we dit nu meemaken. We zijn sowieso blij met wat we hebben. Dat soort mensen zijn wij. We hebben geen kleinkinderen, en ik zou het hartstikke leuk hebben gevonden als ze er waren, maar bedenk me dan dat ik me nu ook geen zorgen om ze hoef te maken. Het glas is wat mij betreft altijd halfvol", aldus Caty.

Geen spijt

Met haar ouders is het na het huwelijk uiteindelijk ook goed gekomen. "Ze vonden het een lieve jongen en ze zijn zelfs wel eens op een zondag naar het voetbal komen kijken." Ze hebben er dus zeker geen spijt van dat ze zestig jaar geleden de stap om te kunnen trouwen hebben gezet. "Het was net als vandaag een regenachtige dag, met zelfs nog natte sneeuw. Ik had een mooi kort jurkje en Henk had een mooi pak gehuurd. Dat was gebruikelijk in die tijd. We leven het leven zoals het komt en dat zullen we ook blijven doen, zolang het ons nog gegund is."