Apocalyps?
Hier daalde jij, gevleugeld paard,
neer op ons gras – zoals een kite
als slagschaduw op water vaart –
je boog je knie, weg vloog je weer.
Je liet expres een hoefbeen staan.
Zo breng je ons niet in de waan
dat je slechts bent voorbijgegaan –
je komt terug, een laatste keer
als paard in een apocalyps?
Je kleur is een loodgrijze mix
van dag en nacht bij een eclips –
dit kroont je tot het Vijfde Beest.
Vlieg ons niet aan, heb nog geduld,
ontzie het gras, ’t is niet zijn schuld
dat groen in asgrauw wordt gehuld –
door jong en oud is ’t platgefeest.