Pniël

Aangespoeld hier aan de oever

van Huizens Gemeenlandslaan

staren zij terug naar Ambon.

Naast hun koffers vol verleden

met een vijzel voor de heimwee

staat hij in KNIL-uniform.

Zij in sarong en kebaya

houdt op schoot hun bijbel vast.

‘Waarom, Jakob, blijf jij achter

aan het water van de Jabbok,

met wie vecht jij? Met jezelf?

Onze reis was hard, een uittocht,

hink maar mee. Kijk op de kerkdeur

rijst de zon ’s morgens ook hier.’