Pniël
Aangespoeld hier aan de oever
van Huizens Gemeenlandslaan
staren zij terug naar Ambon.
Naast hun koffers vol verleden
met een vijzel voor de heimwee
staat hij in KNIL-uniform.
Zij in sarong en kebaya
houdt op schoot hun bijbel vast.
‘Waarom, Jakob, blijf jij achter
aan het water van de Jabbok,
met wie vecht jij? Met jezelf?
Onze reis was hard, een uittocht,
hink maar mee. Kijk op de kerkdeur
rijst de zon ’s morgens ook hier.’