Dans
Die brokstukken hier aan de zwier
rondom hun ene zwaartepunt
krijg je niet even uit je hoofd
tot blokkendoos teruggedacht
zoals je ’s nachts ook wat jou plaagt
niet op een rijtje krijgt gezet
maar draaien laat in een spiraal
langs lussen zonder eindstation
en zo jongleer je dag en nacht
met wat er uit jezelf ontspringt
aan ja maar zou of nee ik wou
altijd op zoek naar evenwicht
dat stilstaat en toch zich beweegt
zolang je adem rijst en daalt.