Soldaat gezocht die Arie (15) doodschoot
De eerste dagen van de Tweede Wereldoorlog waren nerveus. Op 13 mei heeft een soldaat, vermoedelijk uit Huizen, dienst in Molenaarsgraaf in Zuid-Holland. Bij een aanhouding raakt hij in paniek en schiet daarbij de 15-jarige Arie Terlouw dood.
“Mocht deze soldaat nog in leven zijn, dan komen we graag in contact met hem of zijn nabestaanden”, vertelt Marien Boele (54). Arie was de neef van zijn vader Hendrik Boele (86) en woonde daar in tijdens de Tweede Wereldoorlog. “Ze hoeven niet bang te zijn voor boze reacties. We zien het als een noodlottig ongeval”, legt hij uit.
De soldaat die het schot loste, kreeg ter plekke een zenuwinzinking, meldt Claas van Kuilenburg in het artikel van de Historische Vereniging Binnenwaard. ‘Hij rende geheel overstuur aan de westkant van de boerderij over het erf het weiland in.’
‘Denkelijk was die soldaat maar een paar jaar ouder dan Arie en had hij net het bombardement van Bleskensgraaf overleefd. Hij zal zo gespannen zijn geweest als een veer en had in de psychotische sfeer van wantrouwen, onzekerheid en vermoeidheid die overal heerste in zijn zenuwen de trekker overgehaald - of het geweer ging per ongeluk af.’
‘Of hij voelde zich ernstig bedreigd toen degene die hij had aangehouden op een onduidelijke manier iets uit zijn binnenzak wilde trekken. Zoiets zal het zijn geweest’, concludeert de schrijver in het artikel.
‘Hij kwam uit Huizen en is later nog naar Hoogblokland gegaan om vergiffenis te vragen’
‘Hij kwam uit Huizen en is later nog naar Hoogblokland gegaan om vergiffenis te vragen aan Aries moeder, maar naar verluidt was zij daar nog niet aan toe, en daar niet toe bereid. Later is de soldaat nog bij opa Hendrik Terlouw geweest. De rest van zijn leven zal hij het mee hebben moeten dragen en was in die zin dan net zo goed slachtoffer van de oorlog.’
Pas onlangs kwam Claas van Kuilenburg uit Hoogblokland Arie Terlouw op het spoor als oorlogsslachtoffer. Hij klopte aan bij de Historische Vereniging Binnenwaard voor informatie. Zo kwam hij ook op het spoor van de vader van Marien en de schoonzus van Arie, met wie hij heeft gesproken over het verhaal.
“Als kind heb ik het verhaal ook wel gehoord. Nu er zoveel meer informatie is, gaat het voor mij veel meer leven. Dit is ook een stukje oorlogsleed, een beetje vergeten, maar het is er wel. Mijn vader heeft nog een goed geheugen en kon er nog veel over vertellen.”
(Tekst gaat na de afbeelding verder)
De boerderij aan de Graafdijk-oost in Molenaarsgraaf. Hier werd Arie neergeschoten en rende de soldaat het weiland in. (Foto: Privéarchief Arie Korevaar)
Arie moest op de bewuste 13 mei in 1940, tweede pinksterdag, naar de fietsenmaker. Hij ging lopend. Omdat het koud was, had hij zich dik ingepakt. ‘Op de weg zal het er onwerkelijk uitgezien hebben. Er heerste een nerveuze dreiging met veel onbekend volk op de weg, militairen, voertuigen en … wachtposten.’
‘In de sfeer van geruchten over verraad, parachutisten, infiltranten en spionnen had het leger wachtposten op de weg gezet die iedere passant om legitimatie moesten vragen.’ Bij de wachtpost bij de boerderij aan de Graafdijk-oost 32 stond de Huizer soldaat.
‘Hij begon te wroeten in zijn winterjas in een poging zijn legitimatie te pakken’
‘En toen ging het gruwelijk mis. Begreep Arie niet zo snel wat van hem verlangd werd? Hij stond volgens de krant bekend als “een enigszins eigenaardige jongen”, hij was wat traag in zijn doen en laten. Hij begon te wroeten in zijn winterjas in een poging zijn legitimatie te pakken. Dat lukte allemaal niet zo vlug. En dat werd hem fataal.’
Marien begrijpt dat hier sprake is van een noodlottig ongeval. “Daar kunnen we niet boos om zijn. Het lijken stoere mannen die soldaten, maar deze is na het schot in paniek het weiland in gerend. Misschien was hij 20. Het is ook goed om die kant van het verhaal te horen. Hij was een gewoon mens, net als ieder ander.”
“Dit is ook een stukje oorlogsleed, een beetje vergeten, maar het is er wel. Misschien was het ook moeilijk voor de soldaat om te verwerken. We betreuren de verbitterde reactie van de moeder van Arie. Ze had ook veel meegemaakt. Haar man was eerder al gestorven. Wij komen graag met de nabestaanden of de soldaat zelf in contact om het hele verhaal compleet te krijgen.”
Wie informatie heeft kan contact opnemen via
redactie@nieuwsbladvoorhuizen.nl
.