In memoriam
Janny Rebel- Gooijer is op 14 juni overleden op 84-jarige leeftijd. Zij was onder andere samen met Gerry Otten initiatiefneemster van het Huizer Museum en mede-oprichtster van de Huizerdag. “Voor mij is Janny in mijn gedachte altijd een stukje Huizer Museum”, aldus een van de vele reacties op het overlijden van deze belangrijke dame voor Huizen.
Janny werd op 9 juli 1936 geboren als dochter Jannetje van Annetje Zeeman en Hendrik Gooijer, die indertijd aan de Vijfhoekstraat woonden. Haar moeder was huisvrouw, haar vader ventte kaas en vis in Amsterdam. “Als ze weleens mee mocht naar de grote stad was dat een uitje voor haar”, memoreerde haar zoon Jan Rebel tijdens de uitvaartdienst afgelopen dinsdag.
Al op jonge leeftijd wist ze dat ze schooljuf wilde worden en dat werd ze ook. Ze ging naar de Kweekschool en liep stage op de Wilhelminaschool. Al snel kwam haar aanstaande man Henk Rebel in beeld en werden er drie kinderen geboren. Daarbij kwam ook de zorg voor haar eigen moeder, die overleed toen Janny 24 jaar was.
Lieve juf
“Gelukkig zorgde haar invalwerk als kleuteronderwijzers voor prettige afleiding. Carolientje ging gezellig mee”, vertelt zoon Jan, refererend aan zijn jongste zusje. Oud-leerlingen omschrijven haar als een lieve en fijne juf. Janny wilde vervolgens graag godsdienstonderwijs gaan geven op de lagere school. Ze haalde in recordtijd haar bevoegdheid en gaf les op alle openbare scholen in Huizen.
Het geloof speelde een belangrijke rol in haar leven. Ze ging altijd met haar vader naar de kerk en zat dan tussen hem en haar opa in. Zoon Jan vertelt dat zij zich altijd schuldig heeft gevoeld omdat ze één keer niet mee was geweest. In haar lessen trok ze het geloof breed en betrok gezinsleden en leerlingen overal bij. Ze gingen naar een bar mitswa en naar de moskee.
Kinderen speelden altijd een grote rol in haar leven en ze had oog voor kinderen die het minder hadden. Zo ving ze met haar gezin kinderen op uit onder andere Belfast. Zij kwamen drie weken lang naar Nederland en maakten deel uit van het gezin.
Geschiedenis van Huizen
De geschiedenis van Huizen hield ze zelf in leven. Bijvoorbeeld door haar deel in de briefwisseling tussen de fictieve personages ’meutjen Aartjen’ en ’nicht Jannetjen’, gepubliceerd in de Huizer Courant en later uitgegeven als boek. En natuurlijk het Huizer Museum. Evert van der Roest was samen met haar een van de mede-oprichters van dat museum.
“Ik kende Janny van mijn werk en haar man Henk was een neef van mijn inmiddels overleden vrouw. Ze nodigde mij uit om aan het initiatief deel te nemen, samen met haar man en Gerry Otten van de Huizer klederdracht.” Hij herinnert zich haar als een enthousiaste, gedreven vrouw.
“Ze ging op haar uiterst charmante en herkenbare manier haar gang. Ze was goed in initiëren en delegeren. Linksom of rechtsom, ze wist hoe ze dingen moest bereiken en was daar stellig in. Ik heb altijd met veel plezier met haar mogen werken en dat heeft uiteindelijk gerealiseerd in het Huizer Museum.”
Koninklijke oplossing
Een Huizer Museum dat uiteindelijk verder ging zonder Gerry Otten die haar eigen koers voer. Iets wat best veel reuring gaf in Huizen. Ineke van Herwerden volgde Gerry Otten op in het bestuur en zat daar 15 jaar in. “Wat ik vooral van Janny heb meegenomen is dat zij altijd ging voor de koninklijke oplossing. Ze werd nooit kwaad, bleef altijd netjes. Dat probeer ik ook te doen als het stoom uit mijn oren komt.”
Volgens Ineke van Herwerden was Janny ontzettend creatief, had altijd wel een idee, was bijzonder integer en heel correct en vooral altijd positief. Ze heeft goede herinneringen aan de begintijd van het Huizer Museum. “We waren een goed team. Janny regelde alles en wist dat goed te delegeren. Zo regelde ze een sponsoractie, want als we geld hadden, zou de gemeente ook geld geven.”
Uiteindelijk zag Evert van der Roest dat het Schoutenhuis te koop was. “Helaas kon dat niet zo behouden blijven, dus moest er herbouwd worden”, zegt hij. Ineke van Herwerden: “Janny had ook verstand van de inhoud, zoals antiek en klederdracht, en als ze iets niet wist, dan wist ze wel iemand in het dorp die haar kon helpen, omdat ze allemaal bij haar in de klas hadden gezeten.”
Huizerdag
De geschiedenis kwam ook terug in de onder andere door haar opgezette Huizerdag, naar voorbeeld van de Spakenburgse dagen. “Dat deed ze samen met onder andere de toenmalige secretaris van de gemeente”, vertelt zoon Jan. “We stonden zelf ook op de markt met ballonnen en werden voor die dag in klederdracht gestoken. Dat kan ik me nog goed herinneren.”
Voor haar inzet voor het Huizer Museum en de Huizerdag werd Janny Rebel op 13 september 1997 koninklijk onderscheiden. Ze werd Ridder in de Orde van Oranje-Nassau. In die tijd was haar man Henk al ziek. Als altijd was Janny positief, maar ze vond het wel tijd om rustiger aan te gaan doen. In 2007 overlijdt haar man.
Naast haar inzet voor het dorp, was er veel tijd voor de kleinkinderen. Tijdens de herdenkingsdienst halen die liefdevolle herinneringen aan hun oma op. Ze beschrijven haar als een sterke vrouw en herinneren zich hoe ze hun altijd meenam naar het museum en daar verhalen over vertelden. Maar ook hoe ze op latere leeftijd nog met een van hen op de wip zit in de speeltuin.
Verhalen en briefjes
Bijzonder zijn de verhalen en briefjes die ze overal van hun oma vinden. Een van de briefjes heeft ook een plekje op de rouwkaart gekregen. “Zo bijzonder”, zegt ook zoon Jan Rebel. “Ze had al eens een wedstrijd gewonnen met een verhaal over de oude Linde op de Vijhoekstraat. We gaan in de winter kijken wat we met alles kunnen doen. Haar verhalen, krantenknipsels en dergelijken. Misschien dat we er een bundel van kunnen maken.”
In 2016 wordt bij Janny beginnende Alzheimer geconstateerd. Lang kon ze nog thuis wonen met zorg en haar 80ste verjaardag wordt gevierd met de hele familie in een landhuis in Frankrijk. Op een gegeven moment kan het niet meer zo verder. Ze verhuist naar De Bolder. Dochter Caroline prijst alle mensen die betrokken zijn geweest voor de manier waarop deze zorg werd overgedragen.
Ze vertelt hoe haar moeder slecht uit de quarantaine is gekomen. “De laatste vijf weken waren vooral rustig en moeilijk te omschrijven. Er waren lieve intieme lachmomenten en de herkenning was er nog steeds. Ik ben trots op haar, dat ze zo dapper is geweest. We gaan dit nu een plekje geven en richten ons op de toekomst met de mooie verhalen, foto’s. filmpjes en herinneringen die we hebben.”
Kleurrijk leven
Zoon Jan: “Ze zei zelf dat ze een kleurrijk leven heeft gehad. Dat is fijn om te weten. We hebben ook veel reacties van mensen gekregen die kennis hebben genomen van haar overlijden. Daar komen ook weer mooie herinneringen van naar boven. Bijvoorbeeld dat ze in klederdracht op de Hiswa heeft gestaan om Huizen te promoten. Heel bijzonder en fijn dat mensen ons dat laten weten. Er komen nog steeds brieven binnen. We zijn daar dankbaar voor.”
Een kenmerkend beeld van Janny, omringd met Huizer mutsen. Foto: Familie Rebel
Janny Rebel onthult met wethouder Henk Rebel de laatste steen van het museum. Foto: Familie Rebel