Anouk Blaas zit in een rolstoel maar staat toch met beide benen op de grond: “Ik voel me niet beperkt’
Mensen ZaterdagportretAl bijna haar hele leven zit Anouk Blaas in een rolstoel. Ze werd twee maanden te vroeg geboren en liep tijdens de geboorte zuurstoftekort op. Hierdoor ontstond hersenschade en dat veroorzaakte cerebrale parese. “Ik ben niet zielig. Mijn handicap maakt me tot wie ik ben.”
“Hoe gaat het met je?” vraagt Anouk vriendelijk als ze de deur opendoet. Behendig manoeuvreert ze haar elektrische rolstoel naar de keuken, waar ze iets te drinken inschenkt.
Aan de muur hangt een grote televisie. Hij staat aan zonder geluid en de screensaver laat wisselende natuurbeelden zien. Op de vensterbank ligt kat Timmy te slapen. De andere kat, Mika, ligt in een hangmandje aan de radiator.
“Die grote televisie is heel fijn. Ik kon hem van iemand overnemen. Ik ben slechtziend vanaf mijn geboorte. Ik zie maar dertig procent en heb kokervisie, dus ik moet mijn hoofd draaien als ik iets van opzij wil zien.”