'Wacht gewoon hoe het gaat en ga dan aan de bel trekken'
Per 1 januari van 2015 wordt de zorg gedecentraliseerd in ons land. De gemeenten in Nederland krijgen dan de verantwoordelijkheid voor jeugdzorg, werk en inkomen en zorg aan langdurig zieken en ouderen. Ook de gemeente Huizen krijg er dus in het nieuwe jaar veel nieuwe taken bij. Het HuizerNieuws kijkt nu en straks in drie huishoudens mee hoe dit proces verloopt. Vandaag deel 3, het laatste deel uit deze serie.
door Floris Hulleman
HUIZEN – Loes de Wit (68) ligt de hele dag op bed in haar woonkamer. Sinds er meerdere wervels in haar rug zijn ingezakt, kan ze vanwege de pijn geen kant meer op. Ze krijgt persoonlijke verzorging en wordt geholpen met onder meer het wassen en het aankleden. "Ik kan niet draaien en niet lopen. Ik wou dat iemand een halve dag kon voelen wat ik voelde."
Het was een mooie zomeravond in augustus. "Ik zat een leuke film te kijken, op de bank, met de rug in de kussens. De film was afgelopen en ik stond op. Er schoot een pijn in mijn rug en ik dacht dat ik verkeerd had gezeten. Ik ging naar boven en het voelde vervelend, maar ging toch naar bed. Toen ik de volgende ochtend wakker werd, was er nog steeds die pijn, maar het ging op zich nog wel. Tot ik die middag tegen vieren zo veel pijn had dat ik toch maar wilde weten wat er was." Er bleek een wervel te zijn ingezakt. Mevrouw de Wit heeft last van botontkalking, waardoor dit kon gebeuren. Omdat ze veel in bed moet liggen vanwege de vreselijke pijn, krijgt ze persoonlijke verzorging. "Ze helpen me met wassen en zetten voor tussen de middag een boterham klaar en genoeg te drinken. 's Avonds heb ik van die kant-en-klare maaltijden en die zijn goed. Die worden in de magnetron gezet en dat is best goed te doen."
Huishoudelijke hulp
Buiten deze persoonlijke verzorging krijgt mevrouw de Wit ook één keer in de twee weken hulp in het huishouden. "Drie jaar geleden ben ik gevallen en toen had ik drie botbreuken, waaronder één in mijn schouder. Omdat ik sindsdien last bleef houden en de zware klussen niet meer zelf gedaan kreeg, heb ik daar hulp voor. Dan ruimen ze bijvoorbeeld even de keuken op of maken ze de toiletten schoon." Voor de huishoudelijke hulp en persoonlijke verzorging heeft ze een persoonsgebonden budget. Op dit moment regelt het Centraal Administratie Kantoor (CAK) nog alle zaken voor haar, maar vanaf het nieuwe jaar zal dit gaan veranderen. "Het gaat dan via de gemeente. Die nemen sowieso de huishoudelijke hulp over. Ik heb nog tot een bepaalde datum hulp. Ik kan daarmee stoppen als ik alles weer zelfstandig kan. In het nieuwe jaar komt er iemand van de gemeente praten en dan wordt bepaald wat ik krijg. Daar heb ik nog niets over gehoord." Ondanks het feit dat mevrouw de Wit daar nog geen uitsluitsel over heeft, blijft ze er vrij rustig onder. "Ik weet niet hoe het bij mij gaat. Maar de gemeente gaat dan kijken hoe het gaat. Ik maak me er ook geen zorgen om. Ik ga wel zien wat er gebeurt. Hoe kan ik het nu al weten?" De Wit vindt ook dat mensen het wel wat positiever tegemoet mogen zien. "Ik vind het jammer dat ik zo veel negatieve dingen hoor. Je kunt het ook positief bekijken. Wacht nou gewoon hoe het gaat en ga dan aan de bel trekken." Over de overgang is ze dus niet heel ongerust. "Het zal nooit helemaal goed zijn, maar voor de gemeente is het ook een hele overgang. Er kunnen vast dingen beter, maar ik geloof er wel in dat de gemeente er alles aan doet om het goed te regelen. Ik verwacht, voor mijzelf, dat het goed komt. Ik heb niet het gevoel dat het misgaat."
De naam in dit bericht is gefingeerd.