Lost a Child blijft nodig voor iedereen die plots kind verliest
tekst Marie Tromp
HUIZEN - Drie jaar geleden overkwam Anuschka Spelbos wat je als ouder nooit hoopt mee te maken, haar dochter Danique overleed samen met een vriendinnetje door koolmonoxidevergiftiging tijdens een logeerpartijtje. Naar aanleiding daarvan richtte ze samen met vriendin Saskia Rings de Stichting Lost a Child op. Deze stichting biedt een platform aan lotgenoten: ouders die plotseling een kind verliezen. Ze organiseerden afgelopen januari voor de derde keer een concert in Paradiso.
Anuschka: "Het eerste concert was één jaar later. Voor mij was dat een mijlpaal waar we bij stil moesten staan. De eerste keer kwamen er veel klasgenoten en mensen uit Huizen, de laatste maal was totaal anders. Inmiddels gaat het niet alleen meer om Danique, we herdenken tijdens het concert ook andere kinderen. We lieten hun foto's zien. Het was mooi om de reactie uit de zaal te zien. Zodra er een foto op een metershoog scherm verscheen, maakten veel mensen een foto. Zo zag je precies waar welke familie zat. Zelf vond ik het fijn om oud-klasgenootjes van Danique te zien. Ze zitten inmiddels allemaal op het voortgezet onderwijs en een van de meiden vond deze dag hét moment voor een reünie.'' Saskia vult aan met: "We zien het Paradisoconcert net als vier en vijf mei. Voor de pauze is er tijd om de kinderen te herdenken en na de pauze vieren we het leven, met goede muziek en dansen."
Saskia is een goede vriendin en voelt zich ook lotgenoot: "Het kind boven mij is aan wiegendood gestorven. Volgens de huisarts zou mijn moeder daar binnen 6 weken wel overheen zijn. Voor rouwen kun je geen periode aangeven. Ik heb altijd gevoeld en gemerkt bij mijn moeder dat ze daar verdriet over heeft."
De stichting organiseert regelmatig lotgenotendagen met tijd voor een 'herdenkmoment', iets gezamenlijks. "Vorig jaar maakten we een strandwandeling en lieten een ballon op met wensen en gedachten voor de kinderen erop geschreven. De laatste keer hebben we een bruine beukenboom geplant in het bos bij Hilversum. Nu hebben we een plek in de natuur om naartoe te gaan om de kinderen te herdenken."
Onwezenlijk
Anuschka stopte met werken na de plotselinge dood van haar dochter. "Ik had een bureau voor het maken van pretecho's. Ik kon die vragen als 'heb jij zelf ook kinderen?' niet meer aan." Het opzetten van de Stichting Lost a Child hield haar op de been, zeker in het eerste moeilijke jaar. "Het is zo onwezenlijk wat je overkomt. Je zegt je kind 's morgens gedag en ze komt niet meer thuis. We gingen zonder dochter weg bij het ziekenhuis. Was er maar een speciaal opgeleide verpleegkundige in een ziekenhuis, al begeleidt ze je maar naar de auto."
Protocol
"Bij de afdeling neonatologie zijn er mensen die ouders ondersteunen bij een vroeggeboorte. Ik zeg altijd, je hebt wel kraamzorg als je moeder wordt, maar niet als dat plotseling ophoudt. Ik had er zeker behoefte aan. Gelukkig werd ik opgevangen door familie en vrienden, maar er komt zo veel op je af. We willen graag met de stichting een protocol opstellen dat bij ziekenhuizen ligt, zodat ze ouders kunnen ondersteunen."
"Dit zou een prachtig onderzoek zijn voor een psycholoog: uitzoeken waar ouders behoefte aan hebben en dit uitwerken tot een protocol. Zodat anderen die plotseling een kind verliezen geholpen worden. Weet je, er zijn zelfs ouders van in de 70 die meegaan naar de lotgenotendagen. Zij hebben nooit kunnen verwerken dat hun kind plotseling stierf."