In Nederlandse industriële productieprocessen komen gevaarlijke emissies vrij die lucht, water en grond vervuilen. Volgens een onderzoek van Natuur & Milieu blijkt dat de uitstoot vaak nog steeds erg schadelijk is, zelfs als bedrijven zich aan de vergunningsvoorwaarden houden.
Schadelijke emissies
Natuur & Milieu heeft een bedrag van 7 miljard euro berekend op basis van data van de Emissieregistratie en het handboek milieuprijzen van CE Delft. De berekening omvat koolstofdioxide, zwaveloxiden, stikstofoxiden, fijnstof en andere schadelijke substanties die zowel de menselijke gezondheid als biodiversiteit negatief beïnvloeden. De impact varieert van ademhalingsproblemen en longkanker tot ernstige watervervuiling en het verlies van insecten- en vogelsoorten. Dit biodiversiteitsverlies ondermijnt cruciale ecosystemdiensten zoals bestuiving, waterzuivering en vruchtbare gronden, wat leidt tot hogere kosten voor klimaatadaptatie en bodemsanering. Van Tilburg merkt op: ‘Deze schatting is nog conservatief; de kennis over de schadelijkheid van bepaalde stoffen is beperkt en stoffen zoals PFAS zijn bijvoorbeeld niet inbegrepen. Bovendien is de uitstoot van sommige bedrijven niet volledig transparant. De daadwerkelijke schade is waarschijnlijk nog hoger.’
Een handvol bedrijven zorgt voor grootste schade
Uit het onderzoek blijkt dat een klein aantal bedrijven en sectoren verantwoordelijk is voor het grootste deel van de schade. Ongeveer 2% van de onderzochte bedrijven veroorzaakt maar liefst 75% van de totale schade. Grote vervuilers zoals Tata Steel (€1,1 miljard schade) en de Shell-raffinaderij in Pernis (€729 miljoen) spelen hierin een significante rol. De chemische industrie, de aardolie-industrie en de basismetaalindustrie zijn de grootste schadeveroorzakers aan het milieu. Voor elke euro die deze sectoren verdienen, ontstaat er voor 18 tot 37 cent aan milieuschade. Er is dus een relatief klein aantal bedrijven (en sectoren) die een grote last op de maatschappij leggen.
Oproep tot strenger beleid
De huidige beleidsmaatregelen houden onvoldoende rekening met de maatschappelijke kosten van industriële emissies, stellen de onderzoekers vast. Prins zegt: ‘We dragen hoge kosten voor gezondheidszorg, verlies aan biodiversiteit en milieuschade die voorkomen kunnen worden. Samen met het Longfonds, KWF Kankerbestrijding, Gezondheidop1, MVO Nederland en vele andere betrokken organisaties roepen wij de rijksoverheid op om Nederlanders beter te beschermen. Dit kan door strengere normen en eerlijke beprijzing van vervuiling, en door gezondheid en natuur prioriteit te geven. Dit vereist de moed om strengere vergunningen te verlenen en de monitoring te verbeteren.’
Vergelijkbare artikelen :
- Kabinet kiest weer voor vervuilers: Duurzame toekomst op de lange baan!
- Top Bedrijven Zetten In op Minder Vliegen: Ontdek Wie Ze Zijn!
- Natuurlijke Isolatiematerialen: Niets Staat Hun Gebruik In De Weg!
- Investeren in Natuur: Hoe het Ons Land Vooruithelpt!
- Groene Industriële Revolutie: Europa’s Route naar Sterke Duurzaamheid
Sander De Vries is een ervaren journalist met een passie voor duurzaamheid en milieuvraagstukken. Hij combineert zijn journalistieke vaardigheden met een scherp oog voor detail en diepgaande analyses.
